از 1960 به بعد، گروه نقاشان مدرنیست دیگری، همچون «روی لیکتنشتاین» و «اندی وارهول» پاپ‌ آرت‌ را‌ رایج کردند. آنها، مضامین زندگی‌ شهری‌ و تجاری‌ و صحنه‌های پیش‌پاافتاده و حتی گریه آمریکائیان را به وصفی هرچه عینی و علنی‌تر در آثار خود منعکس ساختند.