سالهای ابتدایی انقلاب اسلامی ایران، سرشار از رویدادهای اجتماعی است. جامعه ایران همواره سعی بر این داشته که این رویدادها را در ذهن خود حفظ کند و شاید نقاشی های دیواری و نام های میادین و خیابان ها گواهی بر این مدعاست.
هنر دهه اول انقلاب، بدون شک بی تاثیر از جامعه جهانی نیست . دنیایی که آبستن تغییر است همواره سعی دارد رسانه خاصی را بیابد تا بتواند ایده های مورد نظر خود را به گوش مردم برساند. گرافیک دهه پنجاه حاصل چنین ضرورتی است. محتوای تصویری این دوره خالی از عناصر غیر کاربردی است ، که می تواند به ارتباط بی پرده با مخاطب بپردازد.