کتاب «طرز طنز» اثر صابر قدیمی منتشر شد. این اثر پژوهشی که به بررسی بدیع در شعر طنز معاصر میپردازد به همت دفتر طنز حوزه هنری و انتشارات سوره مهر روانه بازار کتاب شد.
یکی از مشکلات علاقمندان به طنز و نوآوران و شاعران طنز، کمبود منابع آکادمیک و غیر ذوقی پیرامون طنز و سایر شاخه های شوخ طبعی است . مخصوصا پیرامون طنز معاصر ، مقالهها و کتابهای بسیار محدودی تبین و متشر شده است . ضمنا در ارتباط با تمهیدات بدیعی معمولا نمونههای مشخصی وجود دارد و در کتابهای مختلف تکرار میشوند . معرفی صنایع بدیعی موثر در ساخت طنز و ارئه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین بار در این کتاب اتفاق افتاده است. پنجاه و دو صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر معرفی و ارائه شدهاند .
هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونههای هریک از این صنایع است که طنزپردازان از آنها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده میکنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب میآید.
در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است که ـ با رعایت بازههای زمانی ـ در هر دوره آثار یکی از قلههای طنز ایران، که نسبت به سایر طنزپردازان همعصر در بهکارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشتهاند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نامآشنای معاصر کشور در این پژوهش به آثار ایرجمیرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفکیک صنایع طبقهبندی شدهاند. نتایج این پژوهش ـ که حاصل بررسی همه اشعار طنزپردازان اشاره شده است ـ ثابت میکند دلیل عکس، هنجارگریزیهای زبانی (شامل ملمع، زبان عامیانه و...)، مقایسه، ارسال المثل و ادماج پربسامدترین ابزارهای بدیعی در شعر طنز معاصر به شمار میآیند.