کلهرنیا: حراج تهران بنیان بازار هنر را به هم می‌ریزد
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایرنا، بهرام کلهرنیا مدیر گالری وَرد گفت: حراج تهران یک روزه بنیان بازرگانی بازار هنر در طول سال را به هم می‌ریزد و سبب می‌شود هنرمندان جایگاه واقعی خود را از دست دهند، برای مثال هنرمندان بزرگی کنار گذاشته می‌شوند و هنرمندانی یک شبه آثار خود را میلیونی به فروش می‌رسانند. متاسفانه سال‌ها پیش شاهد حضور هنرمندانی بودیم که با فروش آثارشان دچار سوء تفاهم شدند و همین توهم سبب شد با قیمت‌های غیرمتعارف در شب پس از حراج از قاعده بازار هنر حذف شوند.
شخصیت حرفه‌ای هنرمند باید طی سال‌ها کار و تلاش شکل گیرد و نخست در فضای رقابتی هنر معاصر ایران تثبیت شوند و اعتباشان را از زیست هنری خود بگیرند نه از یک شب در حراج.
این هنرمند پیشکسوت اظهار کرد: حراج تهران خود را به عنوان اقتصاد هنر ایران معرفی کرده است درحالی که به دلیل شکل‌گیری این رویداد بر اساس منافع و اهداف محدود نمی‌تواند به یک پدیده ملی بدل شود که جامعه هنری ایران را دربرگیرد و همین امر سبب شده در این سال‌ها هنرمندانی به اصطلاح حراج‌رو به وجود آیند و هنرمندان دیگر که شانس حضور ندارند و مورد تایید نیستند از این دایره حذف شوند.
وی با اذعان به نقش مثبت این رویداد در هدایت سرمایه‌گذاری‌ها در بخش هنرهای تجسمی گفت: این رویداد باید سال‌ها زودتر شکل می گرفت. نمی‌توان تاثیر مهم این رویداد را بر ایجاد فرهنگ خرید آثار هنری و ارزش افزوده آن نادیده گرفت و این حراج توانسته در سال‌های اخیر نگاه به آثار هنری را به عنوان یک سرمایه‌گذاری در جامعه ایجاد کند.
با وجود این، کلهرنیا به اقتصاد هنر به عنوان موضوعی پیچیده در ایران اشاره کرد و گفت: این امر از مولفه‌های متفاوتی پیروی می‌کند؛ نقص مدیریتی و نبود برنامه‌ریزی صحیح به صورت آشکارا در هنر ایران داریم.
در این سال‌ها به صورت گوناگون و پراکنده هنرمندان و فعالان حوزه هنر، کوشیدند به صورت سلیقه‌ای بازارهایی را شکل دهند اما نبود یک ساز و کار منسجم و یکپارچه که بتواند هنرمندان و بازار تولید، عرضه و ارائه را به صورت صحیح در خود شکل دهد از مهمترین علت‌هایی است که سبب هرج و مرج در فضای هنری ایران شده است.
مدیرگالری وَرد گفت: حراج تهران به صورت یک رانت کنترل شده به فهرست معدودی از افراد محدود شده، این نگاه گزینشی در یک رقابت غیرمنطقی گالری‌داران را روبروی هم قرار داده است زیرا قادر نیستند در یک بازار عمومی رقابت کنند.
وی با اشاره به آسیب‌های بازار بیمار در اقتصاد هنر افزود: زمانی که چرخه توزیع، ارائه، خرید و فروش از مسیر استاندارد خود خارج شود هنرمندان از استقلال خود فاصله می‌گیرند و برده گالری‌دار و حراج می‌شوند در حالی که هنرمند باید احساس امنیت کند و در یک مسیر صحیح در راس این چرخه قرار گیرد.
کلهرنیا با ارائه طرح مخزن ملی آثار هنری در کشور گفت: می‌توان یک صندوق را به صورت مشترک توسط بخش دولتی و خصوصی ایجاد کرد که شورایی متشکل از هنرمندان، گالری‌داران، مجموعه داران و فعالان حوزه تجسمی بر ارائه و فروش آثار در بازار نظارت داشته باشند تا از این سردرگمی جلوگیری شود و انسجام شکل گیرد.
حراج تهران با اهداف بزرگی آغاز به کار کرد که اگر به اهداف خود وفادار بود با این تفکر نقادانه کنونی روبرو نبودیم. حراج تهران در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی کشور اثر می‌گذارد و باید این پرسش را مطرح کرد چند درصد آثار حراج به هنرمندان اندیشمند در مقایسه با پیشگامان هنر تعلق دارد و آیا این آثار نماینده هنر و فرهنگ معاصر ایران است.
دوازدهمین دوره از حراج تهران عصر روز جمعه۲۷ دی ماه با مجموع فروش ۳۱ میلیارد و ۷۱۷ میلیون تومان درحالی پایان یافت که گران‌ترین اثر فروخته‌شده متعلق به حسین زنده‌رودی با قیمت ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بود.
مجموعه حراج تهران در سال ۱۳۹۱ به صورت نهادی مستقل و خصوصی شکل گرفت. این حراج معرفی نمونه‌های هنر مدرن و معاصر ایران، از هنرمندان پیشگام و نام‌آشنا گرفته تا جوانان، به مجموعه‌داران هنری و مخاطبان جهانی را هدف اصلی خود قرار داده است. این مجموعه همچنین تقویت بازار داخلی هنر که زمینه و بستر اصلی بازار جهانی است، را از اهداف اصلی خود عنوان می‌کند.
