بگذارید که هنر را به هنرمندان واگذار کنیم

"آلبرت رنجر پاچ" (Albert Renger Patzsch)، عکاس آلمانی بود که در جنگ جهانی اول خدمت کرد. وی به عنوان عکاسی با استانداردهای بالای تکنیکی معروف بوده است. در سال 1927 در مصاحبه با نشریه دویچ لیشت بیلدنر چنین گفته است: «بگذارید که هنر را به هنرمندان واگذار کنیم و سعی کنیم که با استفاده از عکاسی، عکس هایی درخور خصوصیات خودِ رسانه به وجود بیاوریم.» امروزه، پس از مباحثات طولانیِ دهه های هفتاد و هشتاد، آثار او به عنوان هنر دیده می شود؛ حتی عکس های تبلیغاتی و سفارشی او نیزدر زمره ی نمادهای هنرمندانه ی عکاسی وابسته به واقعیت قرار می گیرند.

درختِ جنگلی/1936

آخرین آثار "آلبرت رنجر پاچ" که به درختان و سنگ ها اختصاص دارند، با یادآوریِ نقاشی های ذهنیِ "کاسپار دیوید فریدریش"، مغایر با عقیده ی سنتی رویارویی هنرمندانه با طبیعت بود. عکس های "رنجر پاچ" از درختان، در ژانر عکاسیِ چشم انداز و نگاه پرجزئیات به طبیعت قرار نمی گیرد، چون بیشتر صحنه سازی شده و ذهنی به نظر می آیند. او خود را عکاس ذهن گرا نمی دانست ولی با این حال، آثار او اسنادِ بصری ذهنی هستند. شاید مناسب ترین واژه برای توصیف حسِ انتقالی از دیدن عکس های او از درختان و جنگل های آلمان، «اصیل و با شکوه» باشد. چشم عکاسِ معماری، طوری به درختان نگریسته که گویی در مقابل ستون های یک کلیساست. عکس های او نظمِ باطنیِ اشیا و رابطه شان را با یکدیگر نمایش می دهد.

لعاب/1928/چاپ نقره ژلاتینی/ 17.2 در 23.2 سانتی متر