در جستوجوی خانه خورشید، مستندی که ناگفته‌های تهران را روایت می‌کند
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، نخستین جلسه از سلسه جلسات روایت‌خوانی در مرکز معماری اسلامی حوزه هنری، با اکران مستندی تحت عنوان «در جستوجوی خانه خورشید» با حضور کارگردان، کارشناسان و علاقه‌مندان به حوزه شهرسازی و معماری برگزار شد.
در ابتدای برنامه علی فروزانفر رئیس مرکز معماری اسلامی حوزه هنری ضمن خیر مقدم به حاضران گفت: این جلسه نخستین برنامه از سلسله نشست‌های روایت‌خوانی است که به همت اعضای باشگاه معماران برگزار شده است. هدف از برگزاری چنین برنامه‌هایی شبکه‌سازی و تقویت ارتباط میان معماران است. علی‌رغم گستردگی فضای کار، معماران این قشر با هم ارتباط وسیعی ندارند و ظرفیت‌های زیادی مغفول مانده است. به اشتراک‌گذاری تجربه‌ها، ایده‌پردازی و تولید فکر بخشی از ثمرات چنین جلساتی است.
وی ادامه داد: رشته معماری، اقیانوسی وسیع با عمق کم است که با رشته‌های متعددی مرز مشترک دارد. طرح موضوعات بین رشته‌ای از جمله سینما می‌تواند به افزایش اطلاعات، داده‌ها و گسترش دید معماران کمک کند، از همین رو این جلسه نیز با چنین رویکردی برگزار می‌شود که بتوانیم به موضوعات بین رشته‌ای سینما و معماری بپردازیم.
پس از اکران مستند «در جستوجوی خانه خورشید» به مدت ۷۰ دقیقه، مهدی باقری کارگردان و تدوین‌گر این مستند درباره علت ساخت و زاویه نگاه به مسئله معماری و شهرسازی در تهران گفت: من در حدود ۴ سالگی به همراه پدرم برای تهیه پارچه به بازار رفتیم که صدای انفجار بمب در میدان امام خمینی(ره) را شنیدیم. این اتفاق در ذهن من ماندگار شد، به طوری‌که علاقه‌مند شدم به علت بمب‌گذاری، به سابقه تاریخی میدان امام خمینی(ره) و منطقه ناصریه که امروز به ناصرخسرو شهرت دارد بپردازم. طبق بررسی‌هایی که انجام دادم در منطقه بازار و میدان توپخانه، ۳ بمب‌گذاری صورت گرفته است که در شدیدترین آنها یک کامیون حامل تی ان تی مقابل ساختمان مخابرات منفجر شد، اما به دلیل استقرار اشتباه تی ان تی‌ها به جای تخریب ساختمان کف خیابان با عمق زیادی سوراخ شد.
وی ادامه داد: با بررسی فضای شهری تهران با معضلات مختلفی مواجه می‌شویم، متاسفانه با تاسیس مال‌ها جریان زندگی در محلات تهران تغییر کرده و عملا بافت محله تحت تاثیر قرار گرفته است، به عنوان مثال محله سلسبیل تهران که زمانی در آن سینما، خیاطی، باشگاه ورزشی... سایر ویژگی‌های یک محله را داشت، تنها محدود به مسجد و مغازه‌های لباس‌فروشی شده است و عملا بافت محله از بین رفته است. تهران از دوران ناصرالدین شاه بر مبنای تفکر حاکمان ساخته شد و رفته رفته در دوران پهلوی اول و دوم نیز بر همان جریان حرکت کرد، هیچگاه تهران منطبق با نظر ساکنین خود نبوده است و تصمیمات آنی و بدون کارشناسی سبب می‌شود زندگی در تهران دچار مشکلات اساسی شود.
پوریا جهانشاد، پژوهشگر شهری و مطالعات بینارشته‌ای هنر معاصر نیز به عنوان کارشناس در نقد و بررسی این مستند گفت: روایت مستند «در جستوجوی خانه خورشید» بیانگر وضع موجود شهرسازی ما است، زمانی که سازمان میراث فرهنگی و سازمان گردشگری با هم تلفیق شدند، موضوع توریست‌محوری در شهر تهران در اولویت قرار گرفت و به دلیل اینکه جذب گردشگر مطرح شد، بسیاری از مناطق مرکزی تهران مانند خیابان سی‌تیر تحت تاثیر آن قرار گرفت. شهرداری نیز تنها به احیا و حفظ لایه‌ای نازک از فضای تاریخی شهر بسنده کرد، اگر شما به خیابان ناصرخسرو مراجعه کنید، تنها در حاشیه این خیابان شاهد بازسازی و مرمت چند ساختمان هستید، در حالی‌که بافت قدیمی در لایه این محله کاملا از میان رفته و دیگر کسی در آنها زندگی نمی‌کند. حفظ بافت یک محله بسیار حیاتی است، زیرا هویت افراد و دلبستگی آنها به محله در این شرایط تعریف می‌شود.
لازم به ذکر است، برنامه روایت‌خوانی که به همت باشگاه معماران حوزه هنری برگزار می‌شود، دوشنبه دوم هر ماه با اکران یک مستند شهری به موضوعات مختلف بینارشته‌ای پرداخته و موضوع شهرسازی و معماری را از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار می‌دهد.
