بررسی اصول جزیی خط نستعلیق دوره صفویه در قزوین

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری قزوین، در این نشست استاد شهبازی به تحلیل و بررسی اهمیت نقطه، انواع اتصالات حرف دال و کرسی بندی حروف و کلمات دوره صفویه پرداخته گفت: وضعیت نقطه گذاری در قواره کلمات تاثیر دارد به همین دلیل وقتی یک قطعه (دفتری، دوسطری، چلیپا) و یا یک سطر نوشته می شود و سپس نقطه گذاری صورت می گیرد.

وی نقاط را به دو دسته ثابت و تابع تقسیم کرده افزود: همیشه وقتی نقاط ثابت را گذاشتیم، سپس برای نقاط تابع یا معلق بر اساس خلوت و جلوت تصمیم گیری می کنیم.

وی به اهمیت زیباشناختی اتصالات حرف دال پرداخته یادآور شد: دال هایی که وسعت حروف ما قبل آنها کوتاه و کوچک است دال پایین قرار می گیرد، دال هایی که وسعت حروف ما قبل آنها متوسط باشد، دال هم سطح و دال هایی که وصل بلند یا کشیده دارند (دال) بالاتر قرار می گیرد.

این استاد خوشنویسی یکی از ویژگی های نستعلیق دوره صفویه را کرسی بندی دانسته خاطرنشان کرد: خوشنویسان این عصر به جای خط کرسی از کرسی بندی استفاده کرده اند، آنها معتقد بودند کلمات باید در جای خود باشند به همین دلیل بخش عمده حجم کلمات نستعلیق را بالای کرسی قرار داده و فقط دوایر را در زیر خطوط قرار داده اند.

در ادامه جلسه استاد میرحیدر موسوی هدف از برپایی این نشست را شناخت ویژگی های نستعلیق در عصر صفوی دانسته گفت: خوشنویسی بعنوان آفرینش بصری یک متن، هنری است که با ترکیبی زیبا از احساس و اندیشه ی قانونمند به وجود می آید. این موضوع وقتی اهمیت می یابد که آن را در بستر تاریخی و سیر تکامل شکل گیری بشناسیم.

در این جلسه آثار خوشنویسان عصر صفوی بصورت اسلاید پخش و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و به پرسش های حاضران پاسخ داده شد.

گفتنی است: این نشست به مناسبت هفته خوشنویسی توسط حوزه هنری و انجمن خوشنویسان قزوین برگزار شد.