پیمانهای نو در نقاشی معاصر ایران

منظره هایی را به خاطر بیاورید که شاید هر روز با آن روبرو می شویم ، خورشید در حال غروب ، کبوترانی که ناگهان با ورود شما به حیاط، پرواز می کنند و شاخه های درختان در حال وزیدن یک باد ملایم. همه اینها برای اینکه به وسیله ذهن ما درک شوند دارای مشخصه های بارزی هستند. نورنارنجی، افق های دوردست یک غروب زیبا را یادآوری می کند. صدای بال کبوترها به ما می گوید که دسته ای کبوتر درحال پریدن هستند و شاید یک نسیم ملایم روی صورت ما نشانه این باشد که برگهای درختان به آرامی در باد می رقصند. همه این ها قراردادهای هستند که از دنیای پیرامون که به درک ما هر روز می افزایند.

هنرمند جهان نو نیز سعی می کند این پیمان ها را خود به صورت جداگانه و فارغ از قراردادهای طبیعی به وجود بیاورد . از این روست که نقاشهای ایرج اسکندری بسیار غنی از این حیث است.

درختی که برگهای طبیعی ندارد ولی برای همه ما صادق است که به یک درخت نگاه می کنیم.