منظره سازی همواره گونه ای از نقاشی بوده که زینت بخش دیوارهای موزه ها و خانه ها ست . منظره ها گاه با پرسناژهای اجتماعی کشیده شده اند و گاه با بیانی شاعرانه از خود طبیعت گفته اند. در دوره معاصر با به وجود آمدن دوربین عکاسی منظره سازی ارزش گذشته خود ازدست داد و مردم برای نشان دادن یک طبیعت از عکس نیز بهره جستند .
مرتضی اسدی هنرمندی که نقاشی خود را با آموزهای هنر مدرن آموخته است. در این اثرِ منظره پردازانه، توانسته بیانی نو را از این گونه نقاشی ارائه دهد، که بیش از بیان منظره سازی به حال و هوای حسی خود هنرمند می پردازد . شاید این برخورد که حاصل هنرمعاصر است راهی باشد برای برون رفت از بن بست منظره سازی دردوره حاضر ما.