به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، حشمت الله نوروزی گودرزی از هنرمندان خوشنویس حوزه هنری است که دارای چندین سال سابقه تدریس و مفتخر به کسب مدرک استادی از استاد کیخسرو خروش است. وی از اعضای انجمن خوشنویسان ایران بوده و کتابت الهینامه و نشر مؤلف از جمله آثار اوست.
در ادامه بخش سوم گفتگوی اختصاصی روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری با ایشان را میخوانید:
-به خط شکسته اشاره کردید، لطفا در خصوص تفاوتهای این خط با نستعلیق توضیح بفرمایید؟
این خط بسیار هارمونی و زیبایی دارد و البته ترکیبات زیبا و رقص قشنگی نیز دارد و به خاطر ترکیبات متنوعی که در این خط استفاده میشود هر مخاطبی را به سمت خودش جذب میکند اما بخاطر اینکه خیلی از شکلهای شکسته خوانا نیستند بسیاری اوقات نمیتوان از آن سر درآورد و خواندن آن نیاز به تخصصی دارد که اصطلاحا به آن «شکسته خوانی» گفته میشود.
اگر ادعا نباشد بنده چند سالی هست که در خط شکسته ورود پیدا کردم و در این زمینه کار میکنم اما حضور این خط نسبت به نستعلیق خیلی کم رنگتر است.
ضمنا بنده سابقهای در خوشنویسی با خودکار هم دارم و چند سالی هست که این رشته از خط را تدریس می کنم البته به صورت خیلی تخصصی و شاگردان زیادی هم تربیت کردهام که تعدادی از آنها خودشان الان در حال تدریس هستند.
-در چه نمایشگاههایی شرکت کردهاید و در آینده چه پیشرو دارید؟
اولین نمایشگاهی که در آن شرکت کردم درواقع یک همایش بود که در قالب مسابقهای در دانشگاه تهران و در سال 74 برگزار شد. اولین اتفاق در همان سالها بود که بعد ادامه پیدا کرد. تعداد نمایشگاههای گروهی که در آن شرکت داشتهام را بیاد ندارم ولی زیاد بوده اند. در همایشهای خوشنویسی و مسابقات فراوانی شرکت کردهام و مقامهایی را به دست آوردهام. در ورکشاپهای خوشنویسی هم تحت عنوان مسابقه شرکت داشتهام و مقام آوردهام. در سال 88 یک نمایشگاه خوشنویسی انفرادی در تهران برگزار کردم که فعلا یک بار در زندگی هنریام این اتفاق افتاده است به دلیل اینکه حساسیت بیشتری در نمایشگاههای انفرادی وجود دارد و باید ایده نو و خلاقیت جدیدی در کارها وجود داشته باشد و در ادامه روند رو به رشد هنرمند باید نشان دهنده چیز متفاوتی نسبت به نمایشگاههای گذشته باشد.
بنده البته تعدادی کار برای نمایشگاه انفرادی بعدیام آماده کردهام ولی فکر نمیکنم در سال جاری برگزار بشود چرا که بحث اقتصاد هنر را هم باید در نظر گرفت. در هفتههای اخیر در نمایشگاه گروهی خوشنویسی با خودکار با عنوان «ترنم خط» شرکت کردم که بنده داور آن نمایشگاه بودم و قیمتگذاری و ترتیب کارها را هم بر عهده داشتم. البته به غیر از این مورد، داوریهای متعددی را در خط با قلم و خودکار انجام دادهام.
در مجموع مهم نیست که نمایشگاه شما چه موقعی برگزار میشود مهم این است که کارهای خوبی ارائه بشود چرا که هر هنرمندی در هر رشته هنری به سوی درجه یک شدن حرکت میکند و قرار نیست که درجه دو بماند و احیانا اگر نقدی بر کارها صورت میگیرد نقد حرفهای باشد نه نقد پیش پا افتاده، پس باید سطح خودمان را بالاتر ببریم و نگاهمان حرفهای باشد و همچنین نگاه ظریف، دقیق و تخصصی به خط داشته باشیم.
-در حال حاضر برای تولید آثار هنری و تربیت هنرجو چه برنامهای دارید؟
البته بخشی از زمان من صرف خلق آثاری که به مجموعه شخصیام تعلق دارد میشود ولی بخشی هم مربوط به تدریس خوشنویسی با خودکار و قلم میشود و این تدریس صرفا معطوف به حوزه هنری نمیشود چند سالی است که در دانشگاه امیرکبیر و مدتی هم هست که در وزرات بهداشت و درمان و دانشگاه علوم پزشکی ایران تدریس میکنم که فعلا در همین حد است چرا که باید تعادلی میان تدریس و خلق اثر هنری برای یک هنرمند وجود داشته باشد و نباید خودش را مستهلک کند چرا که با بالا رفتن سن ممکن است افکار و ایدههای خوبی در آینده به ذهن انسان خطور کند که آن وقت دیگر از اجرای آنها ناتوان باشد. ولی از آنجایی که در وضعیت حال حاضر کشور ما هنرمند باید خودش بتواند خودش را حمایت مالی بکند، اقتصاد و شرایط مالی هم مهم و در مشی هنرمند تاثیرگذار است مثلا برگزاری یک نمایشگاه انفرادی بسیار هزینهبر است و چون حمایت و پشتوانه مالی وجود ندارد واقعا نمیتوان زمان آن را مشخص کرد چرا که بستگی به میزان درآمد و هزینهای که باید صورت بگیرد و تعداد (حداقل 40 اثر) و سطح کارها دارد که شان نمایشگاه حفظ شود.
من به عنوان مدرس، دِینی به گردن دارم که به تمامی هنرجویانم آنچه را که باید، بیاموزم و خدا را همیشه در نظر داشته باشم ولی بر اساس تجربه میتوانم حدس بزنم که کدام هنرجو خط را عاشقانه دنبال میکند و ادامه خواهد داد و کدام هنرجو صرفا برای پُرکردن اوقات فراغت خط میآموزد و در آینده این کار را رها خواهد کرد.
خوشنویسی با خودکار
-در پایان اگر نکتهای هست بفرمایید؟
خدا را شاکرم که این جوهر بسیار ارزشمند و بخشی از زیبایی خودش را به من عنایت کرده و در این زمینه احساس خوش بختی میکنم. چه بهتر که وقتی با خدای خود نجوا میکنید از طریق خط باشد که بسیار قلم مقدسی است که انسان را به همان قداست معنوی، عرفانی و مذهبی میرساند.