«زحمتکشان اتحاد» یکی از آثار سیروس مقدم است که آن را سال 1358 بعد از صدور فرمان امام مبنی بر بستن لوله های نفت توسط کارگران شرکت نفت آبادان اجرا کرد. تصویر اصلی اثر، مجموعه ای از افراد مختلف را نشان می دهد که از سمت چپ به طرف میانه تابلو متمایل و در حرکت اند؛ از سمت چپ صف کارگران صنعت نفت و از سمت راست صف کارگران کوره پزخانه ها در میانه اثر تلاقی می کنند که در آن دست دو نفر از جلوترین افراد هر صف به هم پیوند خورده است. در بخش بالایی تابلو از سمت راست، کوره های آجرپزی و از سمت چپ تأسیسات نفتی کشیده شده است. در پایین ترین قسمت اثر و وسط آن؛ یعنی زیر دو دست به هم متصل شدۀ نفرات پیشاهنگ، دختربچه ای گل آفتابگردانی را بر بالای سر برده است؛ این گل به نوعی نماد حکومت انقلابی است که دختربچه نوید آن را می دهد که از میان دستان متحد کارگران متبلور می شود. در پشت دستان به هم پیوند خوردۀ دو کارگرِ بالای سر دختربچه، خورشیدی به رنگ قرمز قرار دارد که انواز رنگ خونین آن بر دست های مذکور پخش شده است. پیام این دو اتفاقِ وسط تابلو، نزدیکی تولد انقلاب در امتداد شهادت است و بیانگر این مطلب که پیروزی انقلاب نیاز به اتحاد همه و آمادگی برای شهادت و گذشتن از خون دارد. اثر در یک اکسپرسیون شدید شکل گرفته است و تیرگی دو طرفِ اثر، روشنایی میانه آن و همچنین تضاد شدید میان تیرگی و روشنایی بر پیام مفهومیِ تابلو تأکید بیشتری دارد.
زحمتکشان اتحاد، سیروس مقدم، رنگ و روغن روی بوم، 480×270 سانتیمتر(4 لته)، 1358
کتاب «هنر انقلاب»، مرتضی گودرزی دیباج