مسعود سعدالدین تابلوی «قیام کارگران» را در سال 1359 اجرا کرد که مملو از انرژی و حرکت است. این اثر بزرگ با هارمونی رنگ مناسب و ترکیب بندی همراه و همسو با مضمون آن، گروهی از کارگران را می نمایاند که علی رغم تنوع حرکت شخصیت ها، خبر از وحدت انقلابی آنان می دهد. تن پوشهای این کارگران علاوه بر کارکرد روایی، از نظر مفهومی مبیّن است. چهره های مظلوم و رنج کشیده کارگران نیز با سپیدی تن پوشهای آنان تأکیدی بر بی گناهیشان است. ریتم عمودی عناصر این اثر، همچون پیکره های ایستاده و چوب پرچم ها که حرکتی هارمونیک را به تابلو بخشیده اند آهنگ قابل توجهی را به نمایش می گذارد.
قیام کارگران، مسعود سعدالدین، رنگ و روغن روی بوم، 300×150سانتیمتر(2 لته)، 1359
کتاب «هنر انقلاب»، مرتضی گودرزی دیباج