به واقعیت محکوم نبودن

رنگهایی که شاید بر طبق واقعیت نقاشی نشده باشد. ترکیب بندهایی که ما را به یاد عالم مثال گونه از طبیعت می‌اندازد، با خط افق‌هایی که ما را تا ژرفایی تابلو می‌برد.گاهی رنگ‌ها با اختلاف سایه و روشن شدید، نقاشی می‌شوند و زمانی پرده به پرده خاکستری‌های رنگی ترکیبی جذاب از رویا را به هم می‌بافند.

همه این‌ها شاید مشخصه های نقاشی است که به واقعیت محکوم نیست و فضای ذهنی خودش را می‌سازد که فارق از طبیعت گراییست اما ، خود طبیعت است.

ابراهیم صاحب اختیاری که زاده دل کویر است از دل خشک ترین جای ایران بهشتی را بیرون می‌کشد که نظیرش را ما تنها در خیال خود هنرمند می‌توانیم جستجو کنیم.