برپایی نمایشگاه نقاشی«همه پاکیم و رها» در سالگرد تاسیس گالری دانژه

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، نمایشگاه نقاشی‌های استاد سید اسدالله شریعت پناهی با عنوان «همه پاکیم و رها» از روز جمعه، بیست و پنجم آبان ماه تا دوشنبه دوازدهم آذر، همه روزه به جز شنبه ها، از ساعت ۵ عصر تا ۱۰ شب، در گالری دانژه در شهر سمنان برپا خواهد شد.

آیین گشایش این نمایشگاه روز جمعه ۲۵ آبان از ساعت ۵ عصر در محل گالری دانژه برگزار می شود، در این نمایشگاه ۱۴ اثر با تکنیک رنگ روغن از سید اسدالله شریعت پناهی در معرض دید همگان قرار خواهد گرفت. این مراسم همزمان با اولین سالگرد تاسیس گالری دانژه نیز می باشد.

سید اسدلله شریعت پناهی در نوجوانی در محضر اسماعیل آشتیانی، از شاگردان کمال‌الملک شاگردی نمود. وی از فارغ التحصیلان دانشکده هنرهای زیبا در سال ۱۳۴۹ و از شاگردان اساتید بنامی چون هوشنگ سیحون، مرتضی ممیز، بهجت صدر و محسن وزیری مقدم است. هم کلاسی‌های وی بعد‌ها از نام آوران هنر ایران شدند که از جمله آنها می‌توان به عباس کیارستمی، عباسعلی سارنج، نیک‌زاد نجومی، محمدحسین حلیمی، فرشید مثقالی، علی اکبر صادقی، خسرو پیمان، اکبر زنجانپور و نعمت‌الله گرجی اشاره نمود. علاقه‌ی هنرمند به زادگاه خویش و نیز به سبب دوری نمودن از چالش‌های دوران، وی را تا چند سال گذشته تبدیل به هنرمندی نموده بود که در سکوت به تصویر پردازی می‌ پرداخت.

در بیانیه این نمایشگاه به قلم جاوید رمضانی آمده است:

عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوش است

عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد

زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

زیستن و سخن گفتن دو فعل غیرقابل مقایسه است زیستن اجتناب ناپذیر و سخن گفتن امر انتخابی است. زمانی که این سخن گفتن به معنا آلوده می‌شود  آن ‌را هنر گویند.

هنرمندی که زیسته و گرده در رنج حوادث نرم کرده است سعی در بازنمود این تجربه دارد. ایجاد کنکاش در بیننده برای درک و به کار بستن این زیستن هنرمند را به رازآلودگی و غمازی وا می‌دارد. آنچنان که خداوند حقیقت را درحجاب قرار داده است. راز‌گشایی این معنا انگیزه و چرایی جهان فانی است، این نکته باعث گردیده هنرمندان نزد مردمان قدر بینند و بر صدر نشینند. در این نمایش استاد، دو محمل برای  درک معنا داریم، نخست آنکه با آثاری مواجه می‌شویم از پس زیستن و تجربه سال‌های هنرمند و دومین مفهوم معنا دادن به زندگی از برای نیکی و خیر است هنر نه رنگ و بومی است که بر دیوار دیدیم بلکه بردن بار امانتی است که در پس حجاب‌هایی متفاوت همه آن را درک کرده‌ایم.

تهنیت و ارج نهادن به انسان و نور انگیزه این رخداد است.