گانش پین و تم های فولکلور و اسطوره های بنگالی

"پین" یکی از معروف ترین هنرمندان معاصر مدرسه هنر بنگال است، که سبک کارش "سورئالیسم شاعرانه" بود.

چهارشنبه ۰۹ آبان ۱۳۹۷ - ۱۱:۲۱

کد خبر : ۳۰۱۱۸

گانش پین در کارگاهش

"گانش پین" (Ganesh Pyne) نقاش و طراح هندی، متولد سال 1937 در کلکته، در سن 75 سالگی در سال 2013 درگذشت.

"پین" یکی از معروف ترین هنرمندان معاصر مدرسه هنر بنگال است، که سبک کارش "سورئالیسم شاعرانه" بود. در آثارش تصاویر فانتزی و تاریک، تم های فولکلورواسطوره های بنگالی دیده می شود. سالهای پرتحرک و خشونت آمیز قبل از استقلال هند، تاثیر چشم گیری بر آثارش داشته است. در آن دوران "پین" نوجوان بود و خاطرات آن سال ها نقش بسزایی در موضوع آثار او بازی کرد. در دوران نوجوانی به افسانه های مادربزرگش درباره چشم سوم گوش می کرد.

رنگ های اولیه در جهان "پین" کمیاب هستند. در عوض، قهوه ای مایل به زرد و انواع بنفش و خاکستری وجود دارد. به جای سطوح دقیق رنگ، لایه های همپوشانی وجود دارد. پیکرها از داخل روشن و درخشان دیده می شوند، به طوری که در حال سوختن به نظر می رسند. این نقاشی ها دارای کیفیت مرموزی هستند.

پس از فارغ التحصیل از کالج هنر و صنایع دستی دولتیِ کلکته، در سال 1959، "پین" برای چند سال به عنوان یک انیماتور کارکرد. در سال 1963، "پین" از کار خود خارج شد و به انجمن هنرمندان معاصر، سازمان نقاشان، مجسمه سازان و طراحان متولد شده در کلکته پیوست، که از یکدیگر حمایت می کردند و کلاس ها و نمایشگاه هایی را برگزار می کردند.

او تحت تاثیرهنرمندانی همچون آبانندرات تاگور، رامبرانت و پل کلی بود. مدرسه هنری بنگال، یک جنبش هنری بود که خود را با آرمان های ناسیونالیستی هماهنگ کرده بود وبا نوعی زیبایی شناسی که ریشه در سنت های هنری هند داشت، به دنبال مینیاتورهای مغول و نقاشی های سنتی برای توسعه هنر مدرن هندی بود. در حالی که "پین" از این سنت آمد، چشم اندازش بسیار تاریک بود. او از مسائل رمانتیک و ناسیونالیست دور شد و سوالات بسیار زیادی را درباره وجودِ خود کشف کرد.

"پین" با آبرنگ و گواش شروع به نقاشی کشیدن کرد و درنهایت به تمپرا، تکنیکی که در اروپا در قرن 15 میلادی محبوب بود، علاقه پیدا کرد. او به عنوان استادِ نور و تاریکی شناخته شده است. با تضادهای تاریک و روشن غمِ نهفته در آثارش را بیان می کند.

"پین" تعدادی از تصاویر شخصیت های حماسی هند (Mahabharata) را نقاشی کرده است.

پریتیش نندی، روزنامه نگار و فیلمساز، "پین" را بهترین نقاش هند می دانست. از نظرنندی: "نقاشی های او دارای یک کیفیت روایت دقیق هستند و از تخیل فوق العاده ای می آیند. آنها از زندگی نمی ترسند. آنها از درون تاریک تخیل او گرفته شده اند."