کاسپار داوید فریدریش (به آلمانی: Caspar David Friedrich) (زاده ۵ سپتامبر ۱۷۷۴ در گرایفسوالد - درگذشته ۷ می ۱۸۴۰ در درسدن) نقاش منظرهپرداز آلمانی و از پیشگامان جنبش رمانتیسیسم در اوایل قرن نوزدهم بود.
کاسپار داوید فرد ریش چاپگر و رسام و نقاش آلمانی سبک رمانتیک و پیشگام در منظرهپردازی به حساب میآید. او بیشتر بهخاطر منظرههای دوره میانه فعالیت هنریاش مطرح است.
" کاسپار داوید فردریش " در ۵ سپتامبر ۱۷۷۴ در ناحیه بالتیک آلمان متولد شد. او فرزند ششم از ده بچه بود. پدرش از پیروان فرقه لوترین و فردی بسیار سختگیر بود. او کارگاه شمعسازی و صابونپزی داشت و از لحاظ اقتصادی در وضعیت بدی نبودند.
فردریش از همان کودکی با مرگ آشنا بود. در سال۱۷۸۱ هنگامی که فقط ۷ سال داشت مادرش را از دست داد. در ۱۷۸۲ خواهرش "الیزابت" مرد. ۱۷۸۷ برادرش درحال اسکی روی یخ در دریاچه سقوط کرد و مرد در حالی که فردریش خود شاهد این حادثه بود. در ۱۷۹۱ خواهر دیگرش "ماریاً در اثر تیفوس مرد. این تجربیات مرگ بعدها در آثارش تأثیرگذار هستند.
فردریش از منظرهپردازان رمانتیک است که شهرتش بیشتر مربوط به قرن بیستم میشود و در زمان خودش یک هنرمند بینالمللی نبود. در زمان تحصیل نزد "کویستروپ" با نظریهپرداز "لودویک گرهارد کوثرگارتن" دیدار کرد. "کوثرگارتن" معتقد بود:
"طبیعت نشانهای از خداوند است (بیانی از خداوند است)."
این گفتار تأثیر عمیقی در تمام طول دوران کاری بر فردریش گذاشت. زندگی و هنر فردریش پر از احساس تنهایی و مرگ است که در آثار اواخر عمرش این احساس بیشتر دیده میشود و اعتقاد بر این است این احساسات بیشتر مربوط به سختیها و رنجهای دوران کودکی اوست.
در ابتدای قرن بیستم فردریش با نمایشگاهی که در ۱۹۰۶ از ۳۲ اثر او در برلین برپا شد، دوباره مطرح شد. در ۱۹۲۰ «اکسپرسیونیسمها» در دهه ۱۹۳۰ و اوایل ۱۹۴۰ «سورآلیستها» و «اگزیستانسیالیستها» از آثار او بسیار ایده گرفتند.
به علت وجود مجموعههای از آثار او در روسیه نقاشان روس مانند «آرخیپ کونجی» و «ایوان شیشکین» از او متأثر شدند. معنویت آثارش روی نقاشان آمریکایی مانند «آلبرت پینکام راید»، «رالف بلیک لاک» و «نقاشان رود هادسون» و «لومینیستها» تأثیر زیادی گذاشت.
ادوارد مونک در سفری در ۱۸۸۰ به برلین داشت آثار فردریش را دید در ۱۸۹۹ یک اثر چاپی متأثر از فیگور از پشت سر فردریش با نام «تنهاها» به نمایش گذارد.
«ماکس ارنست»، «رنه ماگریت»، «پل نش»، «مارک روتکو»، «گرهارد ریشتر» و «آنسلم کیفر» از هنرمندان تجسمی بودند که از آثار فردریش در طول دوران فعالیت خود ایده گرفتند. «سامویل بکت» در نگارش نمایشنامه «در انتظار گودو» از تابلو «نگاه عمیق مرد و زن» فردریش الهام گرفتهاست.