یک هنرمند کاریکاتوریست گفت: درآمد از کاریکاتور و کارتون متاسفانه پایین است و به همین دلیل برخی از کارتونیست ها و کاریکاتوریست ها همچون خود من مجبور شده ایم به سمت تصویر سازی برویم تا درآمد بیشتری داشته باشیم.
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، مجتبی حیدرپناه اظهار کرد: کاریکاتور به دو بخش مطبوعاتی و جشنوارهای تقسیم میشود که در بخش مطبوعاتی به خصوص کارتون وضعیت بهبود پیدا کرده است و نگاه به کارتون بهتر و بیشتر شده است.
وی افزود: خوشبختانه در جشنوارههای کاریکاتور و کارتون، ایرانیها جزو نفرات برتر هستند و جشنواره بین المللی نیست که ایرانیها در آن مقامی کسب نکنند و در واقع یکی از بهترین کشورها در زمینه کارتون و کاریکاتور است.
این کاریکاتوریست با اشاره به اینکه کاریکاتوریستهایی که جشنوارهای فعالیت میکردند به سمت مطبوعات نیز حرکت کرده اند، ادامه داد: درآمد از کاریکاتور و کارتون متاسفانه پایین است و به همین دلیل برخی از کارتونیست ها و کاریکاتوریست ها همچون خود من مجبور شده ایم به سمت تصویر سازی برویم تا درآمد بیشتری داشته باشیم.
حیدرپناه تصریح کرد: کاریکاتور و کارتون نیازمند ایده و خلاقیت است، اما متاسفانه کمتر دیده میشود و درآمد پایین تری دارد این درحالی است که مثلا تصویر سازی به ایده سازی یا خلاقیت کمتری احتیاج دارد، اما درآمد بالاتری پیدا میکنیم.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه به دلیل وجود تحریمها نمی توانیم جوایز بین المللی خود را دریافت کنیم، اظهار کرد: در حال حاضر در کشور به کارتون اهمیت بیشتری میدهند و آزادی در این زمینه بیشتر شده است و کارتونها کمتر سانسور میشوند همچنین جدیدا کارتون با کاریکلماتور مکمل شده اند که مورد استقبال مردم هم واقع شده اند.
این کارتونیست گفت: در زمینه تصویر سازی باید گفت که خوشبختانه به دلیل استقبال از کتاب کودک تصویرسازی برای کتاب نیز افزایش داشته است و خوشبختانه سرمایه گذاریهای خوبی بر روی کتاب کودک در کشور انجام می شود.
حیدرپناه با انتقاد از دیده نشدن کارتون و کاریکاتور و موفقیتهای آنها، گفت: کارتونیستها و کاریکاتوریستهای ایرانی در اکثر جشنوارههای بین المللی جایزه می گیرند و ایران همیشه در این زمینه یکی از بهترینها است، اما به اندازه ورزش یا رشته های دیگر که جوایز بین المللی تقدیر می شوند و ... اصلا توجهی به ما نمی شود.
وی خاطرنشان کرد: حتی این جوایز ما برای ما رزومه هم محسوب نمی شود که حداقل با آنها بتوانیم ادامه تحصیل بدهیم یا حداقل فعالیتی داشته باشیم.