به بهانه‌ی فرا رسیدن سال نو؛

ای تئاتر شریف! درود بر نجابت تو

ای تئاتر شریف! درود بر نجابت تو
جناب تئاتر! سلام. سال نو مبارک. می‌دانم که سختی زیاد کشیده‌ای. گاه در محاق بوده‌ای و گاه شریک جرم. گاه، مردم را سرگرم کرده‌ای و گاه توسط همان‌ها تکفیر شده‌ای. خلاصه اینجا، بلاهای زیادی سرت آورده‌اند.
چهارشنبه ۰۱ فروردين ۱۳۹۷ - ۱۴:۲۵
کد خبر :  ۲۲۷۸۷

جناب تئاتر! سلام. سال نو مبارک.
خدا را شکر که هنوز زنده‌ای! از اینکه با وجود هیاهوهای بسیار برای هیچ، در قیل و قال‌ رفتن‌های مدیران قدیم و آمدن مدیران جدید تئاتر، در ازدحام و اجتماع عجیب و عظیم و البته خوش‌یمن سه هزار نفری هنرمندان در محل مجازی، در فراز و نشیب به حق یا به ناحق تئاتر و هنرمندان تئاتر در این سال های رفته، به هر شکل ممکن، نفس کشیدی و هنوز زنده مانده‌ای خدا را شکر می‌گویم. عمرت و نفست مستدام باد جناب تئاتر!

اگر ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح به دنیا آمده باشی اکنون ۴۵۱۸ سال از حضور مبارکت در عرصه گیتی می‌گذرد و در ایران صد و اندی سال. از شرایط تو در سایر سرزمین‌های این جهان پهناور کاری ندارم فقط می‌دانم که در بیشتر زمان‌ها و مکان‌ها با ناز بزرگ شده‌ای و بالیده‌ای و همواره عزیزت شمرده‌اند. معمولا درخشان بوده‌ای و در معرض تماشا و تحسین، و البته روشنگر و راه‌نما.

اما... می‌دانم که از بودنت در ایران زیاد دلخوشی نداری. اولاً، به سختی در این خاک جوانه زده‌ای و شکوفه کرده‌ای و رشد و بالندگی‌ات همیشه پر از سوتفاهم و سو تعبیر بوده است.

می‌دانم که سختی زیاد کشیده‌ای. گاه در محاق بوده‌ای و گاه شریک جرم. گاه، مردم را سرگرم کرده‌ای و گاه توسط همان‌ها تکفیر شده‌ای. خلاصه اینجا، بلاهای زیادی سرت آورده‌اند. هم از مردم شنیده‌ای، هم از مسئولین کشیده‌ای و هم از تئاتری‌ها رنج دیده‌ای... و می‌دانم بیشتر و سخت‌تر از همه این‌ها جفای تئاتری‌ها تو را آزرده است.

بزرگان زیادی به نام تو و برای تو بزرگ شده‌اند و به حق بزرگی کرده‌اند و نام استاد برازنده آن‌هاست. نیک می‌دانم که یکی از ناراحتی‌های تو، قدر ندیدن یاران نزدیک و با وفای توست که در قله بوده‌اند و اکنون در تنگنا هستند. یکی ترک وطن کرده و آن یکی خانه نشین شده و...

عده‌ای به نام تو عاشقانه و جانبازانه در شهرستان‌ها نرد عشق می‌بازند اما دست‌شان از سهم سهمگین تئاتر در تهران کوتاه است! و آن دیگری ...

خلاصه، در آستانه‌ی سال نو زیاد نمی‌خواهم با یادآوری آنچه به نام تو و برای تو رفته، کامت را تلخ کنم. امیدمان به آینده است... تو نیز امیدت به آینده باشد.

بار دیگر فرا رسیدن نوروز ایرانی را به تو و رهروان راستینت در سرزمین ایران تبریک می‌گویم.
ای تئاتر شریف، درود بر تو... درود بر نجابت تو... زنده باشی همیشه...

* توحید معصومی
مسئول امور استانها مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری

برچسب ها: تئاتر

ارسال نظر