
این نمایش با موضوع دفاع مقدس و عاشورا توسط حوزه هنری البرز تولید شده و در ایام ماه صفر در فرهنگسرای کوثر کرج به مدت هفت شب به اجرا درآمد:
- قصه نمایش «دردانه عشق» چیست؟
قصه این نمایش درباره شهیدی است از دوران دفاع مقدس که علی اکبرخوان تعزیه در لرستان بوده است و پدر تلاش دارد تا او را به بهانه مراسم تعزیه از رفتن به جبهه منصرف کند. پدر که خود شمرخوان تعزیه است با ترفندی برای یافتن او به جبهه میرود اما لحظاتی پس از حضورش در خط مقدم فرزندش به شهادت میرسد.
نمایش به گونهای طراحی شده که ما حقایق را پس از شهادت اسد (بسیجی شهید تعزیه خوان) از زبان پدر میشنویم. همزمان خود اسد در بازگو کردن خاطرات و بازی در تعزیه و در لباس شبیه علی اکبر وارد صحنه میشود و آنجا جدل و کشمکش او با پدر را میبینیم. مادر نیز از صفات شهید میگوید. سه شخصیت اصلی این نمایش مادر، پدر و اسد هستند.
گروه تولید کننده این نمایش را بیشتر معرفی کنید؟
ابتدا این گروه در قالب گروه نمایش «بچههای مسجد» گردهم آمدند و همگی در تابستان گذشته توسط کارگردان (آقای خانی) و خود بنده آموزش دیدند و بعد از 4 ماه تمرین و آموزش همزمان نمایش «دردانه عشق» در حوزه هنری البرز تولید شد. به دلیل ارتباط موضوعی و مضمونی با ایام محرم در نظر داشتیم که در ایام محرم آن را به روی صحنه ببریم که به دلایل مختلف نشد و در اواخر ماه صفر در سالن اجتماعات فرهنگسرای کوثر به مدت هفت شب اجرای عموم رفت.
-چه تعداد عوامل در این نمایش حضور داشتند؟
هفده نفر از هنرمندان علاقمند و مستعد البرزی را پس از آزمون گردهم آوردیم که همه در حوزه هنری آموزش دیدهاند در این نمایش حضور داشتند. این نمایش سه شخصیت اصلی داشت و 8 صحنه یار که صحنه یارها در تعزیه هم حضور داشتند و بقیه عوامل هم که در طراحی صحنه و نورپردازی کمک کردهاند. نویسنده و کارگردان این نمایش هم احمدرضا خانی است.
-موسیقی این نمایش چگونه تولید شد؟
موسیقی این نمایش با استفاده از سازهای ایرانی در چند جلسه در استدیوی صدای حوزه هنری البرز تولید شده است. آوازها و مداحیهای این نمایش نیز که به زبان لری میباشد توسط هنرمندان مرتبط با حوزه هنری ساخته شده است.
-ارتباط مخاطبان با نمایش چگونه بود؟
این نمایش که دو حادثه عاشورا و شهادت حضرت علیاکبر(ع) و شهادت یک رزمنده را به موازات هم نشان میداد، تأثیر قابل توجهی روی مخاطبان گذاشته بود به گونهای که تماشاچیان هر بار در انتهای نمایش با چشمانی اشک بار و متاثر از نمایش از سالن خارج می شدند.
حرف آخر:
به اعتقاد من هنر نمایش به شدت تأثیرگذار است و میتوان بوسیله آن خیلی از حقایق و مسائل را در تمام زمینهها بازگو کرد. این نمایش بی تکلف توانسته بود با تمام سادگیاش با مخاطب ارتباط برقرار کند و بر آنها تأثیر بگذارد. ما در مسائل اجتماعی هم نیاز داریم که از هنر نمایش استفاده نماییم و به ارتقاء فرهنگ جامعه کمک کنیم.