جمشید حقیقت شناس با اشاره به آنکه سالهاست درخصوص اقتصاد هنر صحبت میشود یادآور شد: اگر در شرایط کنونی فرض را بر آن قرار دهیم که همه مردم ایران متقاضی اثار هنری هستند، باید بگویم که چنین تولیدی در حوزه هنرهای تجسمی وجود ندارد. لازمه رونق واقعی این است که در حوزه هنرهای تجسمی شاهد تولید باشیم و این تولید منطبق بر نیازها باشد. ساخت خوبی داشته باشد، تاثیرگذار و آینده نگر باشد و قیمت خوبی داشته باشد.
جمشید حقیقت شناس؛ نقاش و هنرمند فعال در حوزه هنرهای تجسمی با اشاره به آنکه بخشی از این هنر توانسته جذب زندگی عموم جامعه شود به سایت مرکز تجسمی حوزه هنری گفت: بخشی از هنرهای تجسمی از طریق افرادی که در رشته هنر تحصیل کرده اند توانسته به خانوادههای آنها منتقل شود، در عین حال بخشی از هنرهای تجسمی در پی تقاضای روز افزون جامعه که توسط گالریهای مختلف انجام میشود و رویکردهای مختلف اقتصادی را متوجه هنرهای تجسمی میکند، منعکس شده است. البته توجه جهان امروز به آثار هنرمندان ایران را نیز باید مد نظر قرار داد که سبب شده تا حدودی هنرهای تجسمی به زندگی مردم وارد شود. با این وجود، همیشه مشکلی جهت ارتقای این مهم وجود داشتهاست که همچنان باقی است. چراکه سرعت رشد ما، با سرعت رشد جهان انطباق ندارد که مشکل بزرگی را پیش روی ما گذاشته است.
او دلیل این امر را نداشتن استانداردهای لازم عنوان کرد و گفت: با داشتن استانداردسازیهای لازم تا بتوانیم مردم، هنر و تکنولوژی امروزی داشته باشیم، تعارف داریم؛ چراکه باید بهایی برای آن بپردازیم و نمیخواهیم این کار را انجام دهیم. همچنان به گذشته های ناآشنای خود وابسته هستیم و تعریف درستی از گذشته نداریم.
این هنرمند معتقد است: یک اثر هنری نیازمند کدهایی است تا بتواند از سوی مخاطب مورد اقبال قرار گیرد. منظور از کد، کلید باز کردن قفلی است که قرار است ارتباط با مخاطب را برقرار کند. زمانی که این کدها در اثر هنری وجود ندارد، ارتباط برقرار نمیشود و درها باز نمیشود و در نهایت نیز شاهد رونق هنر نخواهیم بود. به نظر می رسد، این کدها، مورد توجه قرار نمیگیرند و بخشی از آن به آموزشهای غلطی باز میگردد که در دانشگاهها شاهد هستیم. چراکه خوانش درستی از آثار هنری انجام نمیشود و تصویر درستی که مردم از هنر دارند، برای دانشجویان گفته نمیشود. کمکی هم برای رفع این مهم نمیشود. البته قدمهایی برداشته شده و سطح تاریخ هنر را رها کرده و به بیان شفاف هنر خود پرداختهاند.
حقیقت شناس در توضیح کدهایی که به آن اشاره دارد تصریح کرد: مردم زمانی که برای خانه خود مبل می خرند، میتوانند تابلو نیز خریداری کنند. درحالی که مبل و اثاثیه منزل، نیاز مخاطب را رفع میکنند، اگر آثار هنری نیاز و خواسته او را پاسخ ندهد، خریداری نمیشود. این مهم همان کدی است که به آن اشاره داشتم. بزرگترین مشکل، هنرهای تجسمی این است که به این کدها توجه نمیشود.
او با اشاره به آنکه سالهاست درخصوص اقتصاد هنر صحبت میشود یادآور شد: اگر در شرایط کنونی فرض را بر آن قرار دهیم که همه مردم ایران متقاضی اثار هنری هستند، باید بگویم که چنین تولیدی در حوزه هنرهای تجسمی وجود ندارد. تولید نیست و بیشتر شبیه به بازی است. لازمه رونق واقعی این است که در حوزه هنرهای تجسمی شاهد تولید باشیم و این تولید منطبق بر نیازها باشد. ساخت خوبی داشته باشد، تاثیرگذار و آینده نگر باشد و قیمت خوبی داشته باشد.
این هنرمند نقاش با اشاره به آنکه، 99 درصد گالریهای ما در زیرزمین و پستوها هستند خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی، مردم ما کجا باید آثار هنری را ببینند؟ مردم به همان راحتی که میتوانند تیشرت بخرند، میتوانند آثار هنری بخرند. این درحالی است که تیشرتها در مغازهها و ویترینها در معرض دید عموم هستند؛ دیده و خریداری می شوند اما آثار هنری دیده نمیشوند چراکه در گالریها در زیرزمین و پستو هستند. وقتی آنرا نمیبینیم پس نمی خواهیم.
جمشید حقیقت شناس در سال 1341 در تهران به دنیا آمد. او فارغ التحصیل نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران است. این نقاش در نمایشگاه های متعدد داخلی و خارج از کشور آثارش را به نمایش گذاشته است. عضویت در خانه هنرمندان، عضویت نقاشان گروه ۳۰+، عضویت رسمی انجمن هنرمندان نقاش ایران و ریاست این انجمن و تدریس در دانشگاه آزاد معماری تبریز در کارنامه فعالیت های هنری این هنرمند به چشم می خورند.
حقیقت شناس موفق به کسب جایزه اثر برگزیده بخش گفتگو از اولین نمایشگاه بین المللی طراحی معاصر / تهران 1378، جایزه افتخار یازدهمین بی ینال بنگلادش، داکار / 1382 شده است.