علی محمد شیخی با اشاره به مطالبی که بازدیدکنندگان درخصوص نمایشگاه «شفق فیروزهای» اظهار کرده بودند، گفت: استفاده از رنگ فیروزهای مورد اقبال مخاطب قرار گرفته بود و تاکید داشتند که هرچند آثار در قالب نقاشی از طبیعت هستند اما از معنویت و انسانیت و امید سخن می گوید.
علی محمد شیخی، هنرمند نقاش که اخیرا نمایشگاهی با عنوان «شفق فیروزهای» را در حوزه هنری برگزار کرد، درخصوص ماحصل برگزاری این نمایشگاه به سایت مرکز تجسمی حوزه هنری گفت: با توجه به آنکه آثاری که در این نمایشگاه در معرض دید عموم قرار گرفته بود، با نگاه ایرانی و اسلامی به طبیعت خلق شدهبود، مورد استقبال قرار گرفت.
او ادامه داد: با وجود آنکه در نمایشگاه «شفق فیروزهای» حدود 40 اثر نقاشی طبیعت به نمایش گذاشته شده بود؛ اما فضای آثار با استفاده از عناصری مانند، ماهی، آب و ماه همه در صدد بیان حس نوعدوستی، وحدت و همپیمانی بودند و حسی از زندگی و همخوانی مشترک را به مخاطب منتقل میکردند. از این رو مخاطب توانست با آن ارتباط برقرار کند.
این هنرمند با اشاره به نظرات بازدیدکنندگان درخصوص نمایشگاه گفت: استفاده از رنگ فیروزهای مورد اقبال مخاطبان قرار گرفته بود و تاکید داشتند که هرچند آثار در قالب نقاشی از طبیعت هستند؛ اما از معنویت و انسانیت و امید سخن می گویند.
شیخی تصریح کرد: سعی دارم در اجرای هر پروژه، حس امید را در آثارم حفظ کنم و اگر حرف انتقادی را مد نظر دارم به گونهای زیبا بیان شود. حتی در آثار عاشورایی نیز سعی دارم تا از طیف رنگهای سرد بهره جویم و در صدد برقراری ارتباط با مخاطب بر می آیم. در آثار عاشورایی من حتی قطرهای خون هم دیده نمی شود و به نظرم این نوعی ویژگی برای اثار من محسوب میشود.
بنابراین گزارش، علی محمد شیخی سالها است که در حوزه نقاشی فعالیت دارد. اکثر کارهای او مربوط به ایام جنگ است و بخش مهمی از آنها – شاید اکثریت قریب به اتفاق آنها – با المانها و نقش مایههایی از نمادهای مربوط به عاشورا و یا خطوطی مبین نام ائمه اطهار تزیین شدهاست. روح پر نشاط کودکانه، رنگهای تند و پرانرژی و گاه فام گونه به اکثر نقاشیهای شیخی حضوری جدی می بخشد. آثار وی را می توان در دو دوره تقسمیم بندی کرد؛ دوره اول آثار وی متعلق به دوره انقلاب و جنگ تحمیلی است و با موضوعاتی از این دست به ساخت ترکیبی نقاش خیالی نگاری و نقاشی معاصر می پردازد. وی بیش از آنکه به ساختار فنی و تکنیکی کار توجه داشته باشد سعی دارد تا فضای ایرانی – اسلامی را با بکارگیری عناصر بصری و با زبانی روایی عینیت بخشد. دوره دوم آثار وی متاثر از نقاشیهای به شدت انتزاعی است و بعضا از هنرمندان پیشکسوت خود بهرههایی برده است. به کارگیری موتیفهای تزئینی، استفاده بجا از خط نوشتهها و تزئینات معماری اسلامی و مصنوعات هنری و بومی از ویژگی های این دوره از فعالیت اوست است .