عنوان: مجسمه کوثر
هنرمند: عبدالحمید قدیریان
تکنیک: برنز
ارتفاع: 55 سانتیمتر
سال خلق: 1376، گنجینه حوزه هنری
عبدالحمید قدیریان: « تصور بنده این است که در مبحث هنر شیعی و دینی، معیار مفهوم است. با چه تکنیکی؟ مهم نیست. مهم این است که بیننده و مخاطب را به فضایی ببرد که مشخصاتی از شیعه را از آن برداشت کند و وارد آن فضا بشود. در غرب هیچ مکتبی خود را مقید به استفاده از تکنیک سبک های پیش از خود نکرده، ما هم باید همین کار را بکنیم و مقید نباشیم. چرا ما نرویم دنبال پیدا کردن قالب خودمان؟ ولی مساله این است که الان معلم نیست ما برای چه مفهومی باید قالب پیدا کنیم. هنرمند ما یک مفهوم کلی از دین و شیعه را می شناسد ولی چهارچوب های دقیق آن فضا تبیین نشده است که کسی بخواهد بپذیرد یا نه. این از بحث های قدیمی است که ما هیچ وقت تمدن اسلامی نداشته ایم، هر چه بوده تمدن مسلمانان بوده، هنر مسلمانان بوده، نه هنر اسلام. الان وقت این است که بحث کنیم و ببینیم که اهل بیت (علیهم السلام) چگونه به جهان هستی نگاه می کرده اند و هنرمند مابیاید و خودش را با آن تطبیق بدهد تا هنرش بشود هنر اهل بیتی. زمان انقلاب ما خیلی فکر می کردیم به اینکه اگر امام زمان (عج) بیایند و تابلوی ما را ببینند چه می گویند؟ وقتی حضرت زینب (س) می فرمایند: «ما رایت الا جمیلا»، این یک نگاه است؛ یک نگاه هنرمندانه است و در چهارچوب هنر می گنجد. این فضا را که ایشان غیر از زیبایی هیچ ندیدند، چقدر درک می کنیم؟ درک اگاهانه، نه فقط از روی عشق و علاقه. اهل تفکر باید بیایند این خاطرات را که در ذهن ها مانده تبیین کنند.»