محمد علی رجبی با تاکید بر توجه به آموزش اظهار کرد: تشویق هنرمندان و محققان برای پرداختن به هنر به صورت عملی و نظری میتواند به بهبود شرایط فعلی کمک کند. درعین حال هنرمندان نیازمند حمایت هستند. باید آثار هنرمندان به قیمت مناسب خریداری شود.
محمد علی رجبی، نگارگر پیشکسوت و یکی از موسسان حوزه هنری است، وی در حال حاضر به بازنویسی آثار و کتابهای نیمه تمام خود مشغول است.
او در گفت و گو با سایت مرکز تجسمی حوزه هنری درباره کتابهایی که بازنویسی آنرا در دست گرفتهاست گفت: سلسله کتابهایی با موضوع آموزشهای نگارگری در حوزه هنری داشتم که با وجود گذشت 15 سال از زمان نگارش آنها، چاپ نشدند از این رو کتاب دیگری برای حوزه هنری نوشتم و حدود دو سال پیش این مجموعه را تحویل گرفتم. اکنون 17 سال از نگارش این مجموعه میگذرد و قاعدتا نیازمند بازنگری و بازنویسی است چراکه باید تحقیقاتی که طی این سالها انجام دادهام به این مجموعه آموزشی افزوده شود.
این مجموعه که در قالب هفت جلد طراحی شدهبود، هم اکنون در دست بازنویسی است و به گفته رجبی حدود 6 ماه دیگر، با ویرایش جدید توسط یکی از ناشرانی که تمایل خود را برای چاپ آثار او اعلام کردهاست، منتشر میشود.
این هنرمند پیشکسوت با تاکید برآنکه بعد از اتمام کار نگارش کتاب به سوی خلق آثار هنری روی خواهد آورد اظهار کرد: با توجه به آنکه طی این سالها در صدد تحقیق، پژوهش، تربیت و آموزش نیروی انسانی بودم، فرصت کمی برای پرداختن به تابلوها و آثارم داشتم. حتی تعداد زیادی از تابلوها را نیمه کاره رها کردهام که باید تکمیلشان کنم. همچنین ایدههایی برای خلق آثار در زمینه نقاشی و نگارگری دارم که هر زمان فرصت کنم طراحی اولیه آنرا روی کاغذ میآورم تا در زمانی مناسب بتوانم این ایدهها را روی بوم پیاده کنم.
رجبی در ادامه به این نکته اشاره کرد که خلق اثر هنری نیازمند پیوستگی است و نمیتوان کار را برای مدت طولانی به حال خود رها کرد؛ چراکه با گذشت زمان، شخصیت، حال و به قول نقاشان، دست انسان عوض میشود و دیگر نمیتوان همان ایده اول را با همان سرعت و قلم ادامه داد. از این رو تابلو نیمه کاره میماند و در خود میمیرد.
این هنرمند انقلاب همچنین با اشاره به آنچه امروزه در حوزه نگارگری شاهد هستیم گفت: هنر ما، بعد از انقلاب اسلامی، تحول بنیادی را شروع کرد. چراکه مقصد عالی انقلاب اسلامی این مهم بود که باید به مبانی و اصولی که مورد غفلت و فراموشی قرار گرفته، بازگشت کنیم؛ اما این کار سادهای نیست.
او ادامه داد: از یک سو نیازمند مطالعات نظری هستیم چراکه در طول قرنها، خیلی چیزها را از دست دادهایم. کتاب یا منبعی درخصوص نقاشی ایرانی که قدما نوشته باشند و به ما بگوید استادان بزرگ همچون "سلطان محمد" چگونه کار میکردند که امروزه تبدیل به کتاب درس دانشگاههای بزرگ دنیا شدهاند را در دسترس نداریم. این مهم نیازمند تحقیق و پژوهش است. از دیگر سو، باید کار کنیم تا خودمان را بشناسیم؛ بدانیم از نظر عملی چه باید بکنیم. طی این سالها، بیشتر این موارد و بسیاری از فنون هنری مورد غفلت قرار گرفتهاند که باید مورد بررسی قرار گیرند.
این استاد دانشگاه در ادامه بر توجه به آموزش تاکید و عنوان کرد: در گذشته، آموزش هنر، نظاممند بود که خود معرف بسیاری از امور بود. همه این موارد باید همسو با یکدیگر به جلو برود و کار یک شب نیست که ناگهان اتفاق بیافتد. میتوان گفت در راه هستیم و عدهای از هنرمندان تلاش میکنند، شاگرد تربیت میکنند. برخی دیگر تحقیق میکنند و... اما زمان آن نیست که درخصوص رسیدن به نتیجهای خاص در خصوص هنر، نظر اعلام کنیم.
رجبی با ارائه پیشنهادی گفت: تشویق هنرمندان و محققان برای پرداختن به هنر به صورت عملی و نظری میتواند به بهبود شرایط فعلی کمک کند. درعین حال هنرمندان نیازمند حمایت هستند. باید آثار هنرمندان به قیمت مناسب خریداری شود. اگر این جوانب توسط برنامه ریزان مورد توجه قرار گیرد، میتوانیم به ارتقای هنر در جامعه امید داشته باشیم.