تابلوی منظره دریای نزدیک سنت ماریس دِلامِر اثر ون‌گوگ
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، تابلو نقاشی «منظره دریای نزدیک سنت ماریس دِلامِر»(Saintes-Maries-de-la-Mer) اثر «وینسنت ون‌گوگ» که در مجموعه دائمی موزه «ون‌گوگ» قرار دارد به اندازه آثار مشهور این هنرمند همچون «شب پرستاره» شناخته شده نیست.
«دیلی آرت» نوشت، این هنرمند به رغم شهرتی که پس از مرگش به دست آورد در دوران حیاتش هنرمند موفقی از لحاظ کسب درآمد نبود. متاسفانه او هرگز متوجه شهرت جهانی که به دست آورد نشد. نکته قابل توجه این است که او در دوران حیاتش آثار معدودی را به قیمت ناچیزی فروخت اما حالا ارزش تابلوهای نقاشی او به میلیون‌ها دلار می‌رسد. برای مثال تابلو نقاشی «پرتره دکتر گاشه» در سال ۱۹۹۰ در عرض ۳ دقیقه به قیمت ۸۲,۵۰۰,۰۰۰ دلار فروخته شد. این اتفاق با تجربیات خود «ون‌گوگ» زمین تا آسمان فاصله داشت.
تابلو نقاشی «منظره دریای نزدیک سنت ماریس دِلامِر» تا زمان مرگ «ون‌گوگ» نزد او ماند و پس از مرگش نیز در اختیار موزه «ون‌گوگ» قرار گرفت. در این اثر هنری هماهنگی خیره‌کننده‌ای از رنگ‌های آبی، سبز، سفید و کمی زرد و قرمز دیده می‌شود. رنگ‌های سرزنده و شاداب دریا با استفاده از ضربات بزرگ و محکم بر روی بوم به تصویر کشیده شده است.
«ون‌گوگ» وقتی این تابلو نقاشی را در سال ۱۸۸۸ خلق کرد، استفاده از قلم‌مو را کنار گذاشت و به جای آن از چاقوی پالت استفاده کرد.
این چاقو به او این امکان را می‌داد تا رنگ‌های ترکیب‌نشده به طور غلیظ روی بوم قرار بگیرند. از آنجایی که لایه‌های ضخیم رنگ می‌توانند باعث ایجاد سایه و ابعاد شوند، این روش از نقاشی به تابلو عمق می‌داد. همچنین رنگ‌های ترکیب‌نشده‌ای که در برخی از نقاط تابلو دیده می‌شوند به سرزندگی رنگ‌ها افزوده‌اند. این هنرمند از رنگ‌ها به نحوی استفاده کرده که صدای خروش موج‌ها را می‌توان از رنگ‌آمیزی دریافت کرد. انرژی و حرکت در این نقاشی حس می‌شود.
«وینسنت ون‌گوگ» معتقد بود رنگ‌ها را لزوما برای به تصویر کشیدن واقعیت استفاده نمی‌کند و رنگ‌ها در حقیقت برای ابراز احساسات او به کار می‌روند. او از رنگ‌ها برای به تصویر کشیدن جهان از دیدگاه خودش استفاده می‌کرد.
او بارها در فضای باز نقاشی کرد و تابلو نقاشی «منظره دریای نزدیک سنت ماریس دِلامِر» یکی از همین نقاشی‌ها به شمار می‌رود. مطمئنا «ون‌گوگ» این نقاشی را در ساحل خلق کرده است؛ چراکه در لایه‌های خشک‌شده نقاشی دانه‌های شن وجود دارد.
هدف «ون‌گوگ» از خلق این نقاشی هر چه که بوده باشد در نهایت با توجه به امضای مشخص و قرمز رنگ او در گوشه تابلو، این موضوع را می‌توان دریافت که او از خلق این نقاشی رضایت داشته است. باید از «ون‌گوگ» برای خلق این نقاشی سپاسگزار بود او با این کار به زیبایی‌های دنیا افزود.
