به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایرنا، این هنرمند که جاستین بیتمن (Justin Bateman) نام دارد، برای بازآفرینی شاهکارهایی چون مونالیزای لئوناردو داوینچی و دختری با گوشواره مروارید اثر یوهانس ورمیر از رنگینکمانی از سنگریزههای موجود در ساحل استفاده میکند.
این تابلوهای سنگی خلاقانه در محل ساخته میشوند و عمرشان به کوتاهی رسیدن موج به ساحل است؛ برای بیتمن اما فرآیند کنار هم قرار دادن سنگها لذتبخشتر از خلق یک اثر دائمی است. بنابراین این هنرمند معمولا پس از آن که ساعتها برای درست کردن یک اثر زمان میگذارد، باید آن را به دست طبیعت بسپرد و فناپذیری آن را قبول کند.
این که بیتمن در ساخت این آثار منحصربهفرد از سنگهایی در رنگ و ابعاد مختلف استفاده میکند، این شانس را به هنرمند میدهد که افکتهایی شبیه به آنچه در نقاشی وجود دارد، در کار خود ایجاد کند. بیتمن حتی پسزمینه و قاب نقاشی اصلی را هم در کار خود بازآفرینی میکند به طوری که در پایان گویی خود تابلو در ساحل رها شده است.