به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، نمایشگاه «پرسونا» با هفت اثر اندی وارهول از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران که بعضی از آنها به صورت پورتفولیو و شامل چند اثر است، در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار میشود. پیش از این برخی از آثار اندی وارهول در نمایشگاههای گروهی از گنجینه موزه به نمایش درآمده بودند.
امیر راد که نمایشگاهگردانی این نمایشگاه را بر عهده دارد، در این زمینه توضیح داده است: برای نمایش بخشی از گنجینه موزه تصمیم گرفتیم مجموعهای از آثار اندی وارهول را بررسی کنیم. این نخستین بار است که همه کارهای وارهول که در موزه هنرهای معاصر موجود هستند در کنار هم و مستقل از سایر آثار گنجینه به نمایش درمیآیند. به عنوان نمایشگاهگردان پیشنهاد من این بود که وقتی قرار است آثار وارهول به تنهایی به نمایش درآید بهتر است خوانش دیگری از این مجموعه آثار برای مخاطبان ایجاد کنیم.
او با اشاره به نام نمایشگاه گفت: مفهوم کلی پرسونا تصویری است که ما در موقعیتهای گوناگون از خودمان ارائه میدهیم و به معرفی خود میپردازیم. مانند ماسک و نقابی که بر چهره داریم. ایده خوانش آثار وارهول نیز چنین است که این آثار تکثیر پرسوناهای مختلف وارهول هستند و با خوانش دیگری از این آثار میتوانیم به حقیقت او پی ببریم. این خوانش کمک میکند لایههایی که به طور معمول از وارهول میشناسیم را کنار بگذاریم و به تصویر درستتر و شناخت بهتری از هنرمند و آثارش برسیم.
اثر «میک جاگر» ـ ۱۹۷۳. این اثر از اندی وارهول در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران قرار دارد.
اندی وارهول (۱۹۸۷_ ۱۹۲۸)، هنرمند آمریکایی است که به دلیل چاپ و نقاشی از اشیاء و اشخاص مشهور به شهرت جهانی رسید. او در اغلب آثار هنری خود ردپایی از چیزها و اشخاصی را که دوست داشت به جا میگذاشت. قوطیهای سوپ، کوکاکولا، اسکناسهای دلار یا ستارگان سینما از بخشهای اصلی آثار او به حساب میآیند. آثاری که به باور بسیاری از کارشناسان هنری اغلب در نقد زندگی روزمره و پدیده شهرت خلق میشدند.
این تصویرساز که یکی از اثرگذارترین و البته محبوبترین هنرمندان عصر خود بود، ۶ آگوست ۱۹۲۸ در پنسیلوانیا به دنیا آمد و در خانوادهای فقیر بزرگ شد. مسیر پیشرفت وارهول در زندگی حرفهای خیلی زود سپری شد و او را در طول حیاتش به چهرهای کاریزماتیک و مهم در جهان هنر تبدیل کرد. البته وارهول علاوه بر فعالیت حرفهای در عرصههای نقاشی، گرافیک و تبلیغات، به عنوان فیلمساز نیز شناخته میشد.
وارهول را به عنوان یکی از اصلیترین بنیانگذاران سبک پاپ آرت (هنر مردمی) در جهان میشناسند. سبک منحصر به فرد و عجیب او علاوه بر اینکه باعث شد دغدغههای مردمی به سالنهای هنری برده شود، در جهان هنر نیز با طرفداران زیادی مواجه شد. یکی از مهمترین مجموعه آثار این هنرمند خلاق، تکرارهای تقریبا غیرمشابه او بود.
اثر «تک چهره مائو» ـ ۱۹۷۲. این اثر از اندی وارهول در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران قرار دارد.
اثر «سرخپوست آمریکایی» ـ ۱۹۷۶. این اثر از اندی وارهول در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران قرار دارد.
اثر «خودکشی» ـ ۱۹۶۵. این اثر از اندی وارهول در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران قرار دارد.