مجرد: هنرهای سنتی به بهانه هنر مدرن به حاشیه رفته است / عصمتی: نگارگری برخلاف هنر غرب گام به گام جلو می‌آید
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، نگارگری یکی از هنرهای اصیل ایرانی است که ردپای آن را در بیشتر موزه‌ها و دیوارنگاری آثار باستانی می‌توان پیدا کرد.
اردشیر مجرد تاکستانی پیشکسوت هنر نگارگری درباره پپیشینه این هنر در ایران گفت: نگارگری تاریخ قدیمی دارد، نزدیکترین زمان به سابقه نقاشی در ایران دوره سومر باستان است، یعنی ما ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد تاریخ نقاشی و مجسمه‌سازی داریم که همین‌طور در دوره‌های مختلف به ارث رسیده است. در زمان دولت آشور پیشرفت زیادی داشته و بعد در دوره‌های هخامنشی و مادها تا دوران ساسانیان یک نقاشی مدون داشتیم که ترکیبات انسانی در آن نمایان بوده و نمونه آن هم در تخت جمشید دیده می‌شود.
وی با بیان اینکه در چند سال اخیر کار هنر نگارگری را خراب کردیم، افزود: متاسفانه اساتید خوب را از دانشگاه‌ها اخراج کردیم و به جای آنها آدم‌هایی را روی کار آوردیم که خودشان سواد ندارند، تاریخ نمی‌دانند، با ادبیات آشنا نیستند، اساتید سبک خودشان را به شاگرد تدریس می‌کنند، در صورتی که هر شاگرد باید سبک خود را داشته باشد.
تاکستانی گفت: به بهانه کار مدرن، کارهای سنتی را به حاشیه بردند، ما این همه زحمت می‌کشیم و تابلو خلق می‌کنیم در نهایت کسی آن را نمی‌خرد ولی یک نفر دو خط روی یک بوم می‌کشد و میلیاردی آن را می‌خرند.
در ادامه حسین عصمتی؛ نگارگر، نقاش و استاد دانشگاه گفت: در گذشته در کتاب آرایی از نگارگری استفاده می‌کردیم. یکی از مهمترین رشته‌های مرتبط با نگارگری متون نوشتاری و ادبیات است، این متون شامل مباحث علمی، تاریخی و ادبی است، مهمترین نمونه‌های آن هم در نگارگری منظومه‌های شعری دیده می‌شود که بازهم مهمترین آنها خمسه نظامی و شاهنامه فردوسی است. یکی از مهمترین شاهنامه‌هایی که تصویر شده شاهنامه طهماسبی است.
وی افزود: همچنین نگارگری در تمام ادوار با عرفان ارتباط دارد. در دوره تیموری کمال‌الدین بهزاد هنرمندی است که مهمترین آثار نگارگری با مفاهیم عرفانی را به تصویر کشیده، در بین هنرمندان معاصر هم همه مردم با اثر واقعه عاشورای استاد فرشچیان آشنا هستند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه نگارگری برخلاف هنر غرب که شکل‌گیری مکاتب جدید آن، مکاتب قبلی را نقد می‌کند، گام به گام جلو می‌آید اظهار کرد: یکی از بهترین دوره‌های نگارگری عصر تیموری و بعد هم دوران صفوی است. در دوران صفوی با هنرمندانی مثل سلطان محمد، نگارگری ایران به اوج می‌رسد. همچنین به مرور در دیوارنگاری کاخ‌ها و بناها از آن استفاده می‌شود.