بازدار: باید از طریق هنر فریاد مردم فلسطین را انعکاس داد / برای نمایش آثار نباید به فضای رئال و فیزیکی گالری‌ها بسنده کرد
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، محمود بازدار هنرمند حوزه تجسمی که با یک پوستر در نمایشگاه کارتون، کاریکاتور و پوستر «فلسطین تنها نیست» شرکت دارد، درباره محتوا و تکنیک اثر خود توضیح داد: این پوستر که با هدف شرکت در این نمایشگاه طراحی و خلق شده است، اثری با تکنیک مونتاژ است. چیدمانی از سنگ‌ها را در بر می‌گیرد که در نقطه اصلی اثر نیز نقشه کشور فلسطین با بافت سنگ با فرم‌های مختلف کنار هم چیده شده است. پیام این اثر نیز به شعار و عنوان نمایشگاه یعنی «فلسطین تنها نیست» برمی‌گردد و این که ملت‌های مختلف در جریان مبارزه مردم فلسطین علیه اسرائیل آن را همراهی می‌کنند.
این هنرمند که از سال ۸۱ طراحی را در ابتدا به‌صورت تجربی آغاز و با تحصیل در رشته ارتباط تصویری به‌صورت آکادمیک آن را دنبال کرده است، با ارائه تعریفی از فرهنگ مقاومت در فضای هنر بیان کرد: این موضوع و اشاعه آن محور بسیاری از کارهای من و دغدغه شخصی‌ام است. من و دوستانی دیگر که در این حوزه فعالیت داریم، همواره به اصطلاح پای کار هستیم و آماده‌ایم تا آثاری را با موضوعات ارزشی و مقاومت خلق کنیم.
وی ادامه داد: به‌نظرم این جریان، مبارزه در جبهه حق علیه باطل است. در نگاهی کلی وقتی ظلمی اتفاق می‌افتد و فریادی به دنبال آن برای دادخواهی نیست، ظلم به تدریج گسترش می‌یابد. درباره ماجرای فلسطین نیز باید این مقاومت را گسترش داد و چه بهتر که این اقدام از طریق هنر نیز صورت بگیرد. در جوامع مسلمان به تبع تعهد نسبت به فلسطین و مردم مظلوم آن پررنگ‌تر دنبال می‌شود، باید فریاد آنها را انعکاس داد و در برابر تجاوزگری و ظلم ایستادگی کرد.
بازدار درباره نقش و عملکرد حوزه هنری در زمینه نشر و اشاعه فرهنگ و هنر مقاومت گفت: حوزه هنری رسالت این را دارد که در بحث انقلاب اسلامی و مقاومت گام بردارد و مشخصاً فلسطین را در جامعه هنری مورد حمایت خود قرار دهد.
وی در پاسخ به این که چقدر جشنواره‌های داخلی معتبر حوزه تجسمی بسته به شرایط کرونا راهکارهای جایگزین و مناسبی را به‌منظور حفظ سلامت مخاطبان و هنرمندان به کار بسته‌اند، عنوان کرد: قبل از این دوران کرونا، نمایشگاه‌ها با استقبال مردمی روبه‌رو می‌شدند. مردم نیز به بازدید از نمایشگاه‌ها می‌پرداختند و عادت داشتند. بستر فضای مجازی حتی قبل از کرونا هم به جهت در دسترس بودن در سال‌های اخیر ظرفیت‌هایی را برای نمایش آثار تجسمی معرفی کرده بود که تا قبل از کرونا شناخته شده نبود. به‌نظرم نه در ایام کرونا، بلکه به‌طور کلی نباید صرفاً به فضای رئال و فیزیکی برای برگزاری گالری‌ها بسنده کرد. می‌توان در شرایط غیرکرونا نیز مخاطبان گسترده‌تری را در فضای مجازی جست‌وجو کرد. این شکل درست استفاده از بستر اینترنت می‌تواند بازخوردهای بهتری را ایجاد کند. کرونا شاید این باب را گشوده است و به‌نظرم جشنواره‌ها نیز تا حدودی از آن بهره‌مند شده‌اند.