نمایش آثاری از احمد میرزا در کافه گالری راوی هنر

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، احمد میرزا درباره فضای آثار این نمایشگاه و تفاوت آن با نمایشگاه‌های قبلی‌اش گفت: این هفتمین نمایشگاه انفرادی من است. سه نمایشگاه انفرادی خارج از کشور داشته‌ام و چهار نمایشگاه هم در داخل. این نمایشگاه شامل تعدادی خط فرش، خط آیینه و کارهای اسپیرال یا چرخشی است که خط‌ها در آنها دفرمه شده و مفهوم دگرگونی و استحاله را به مخاطب می‌رساند. به لحاظ ابعاد بیشتر آثار بزرگ و تعدادی هم کارهای کوچک است.

این هنرمند در توضیح سبک خود با عنوان خط‌فرش، بیان کرد: خط‌فرش اصطلاحی است که برای اولین بار در نمایشگاه سال گذشته در گالری شکوه به کار رفت. این اصطلاح بعد از گفت‌وگویی طولانی که با مدیر هنری‌ام داشتم به ذهنم خطور کرد. در تکنیک خط‌فرش، تکه‌های فرش‌های قدیمی و دست‌بافت که سالیان سال زیر پای ما ایرانی‌ها بوده تبدیل می‌شوند به حروف خوشنویسی. انگار می‌خواهند حرفی بزنند از دل تاریخ و از گذشته‌ها. برای این مجموعه تعدادی فرش مندرس و صدمه‌دیده که قابلیت ترمیم و مرمت نداشتند خریدم. زمانی که می‌خواستم این فرش‌ها را بریده و قطعه‌قطعه کنم تا از دل آن این حروف را درآورم این کار خیلی سخت بود؛ چون خودم تعلق‌خاطری به این دست‌بافت‌های زیبا و رویایی دارم. این فرش‌ها باید تکه‌پاره شده و تبدیل به حروف شود تا روی بوم حرف تازه‌ای بزنند.

احمدمیرزا درباره وضعیت این روزهای نقاشی‌خط در ایران نیز گفت: این روزها بازار دچار یک ابتذال و تکرار شده و آن‌ را به صنایع دستی بی‌کیفیت تبدیل کرده، حتی در سطح برخی گالری‌های معروف یا حراجی‌ها دیده می‌شود؛ گرچه اکثر گالری‌ها از برگزاری نمایشگاه نقاشی‌خط دوری می‌کنند. به نظر دلیل آن را تقلیدی بودن یا ضعف آثار می‌توان ذکر کرد؛ مثلا ترکیب‌بندی یا هارمونی‌های اشتباه، از طرفی متخصصین این عرصه برای تشخیص آثار فاخر و آوانگارد بسیار کم هستند.  همین باعث شده کشف یک هنرمند نوظهور در عرصه هنر به تعویق بیافتد.

او ادامه داد: ضعف ساختاری آثار هنری گاهی در پیشکسوت‌ها نیز دیده می‌شود. فضای مجازی و دیجیتال به رشد قارچ‌گونه نقاشی‌خط کمک کرده است. از طرفی برخی از خوشنویسان بدون آموزش مبانی نقاشی و طراحی به عرصه رنگ و قلمو پا نهاده، نمی‌توانند آثار استاندارد خلق کنند، پس ناچار به تقلید روی آورده یا شلنگ‌تخته می‌اندازند. ای کاش اول مشق نقاشی می‌‌کردند و بعد از آن به خلق آثار و ارائه می‌پرداختند. زیرا در آینده این آثار مبتذل باعث خجالت خودشان خواهد بود.

احمدمیرزا یادآور شد: آنها که هنوز در فضای سنتی قرار دارند برای فروش یا دیده شدن دست به رنگ و بوم می‌زنند و از بد حادثه سعی در ساختارشکنی و مدرنیزه کردن خوشنویسی دارند. عده‌ای هم فونت‌های مزخرفی درست کرده و به اسم خط قالب می‌کنند که مریدان فراوانی دارد. این افراد سعی در یادگیری نداشته و شتابزده می‌خواهند وارد بازار شوند، انگار از قافله عقب می‌افتند.

این هنرمند افزود: ما در دوران معاصر یا پسامدرن هستیم و خلق مدرن بدون تفکر محلی از اعراب ندارد، مگر در کامل کردن پازلی یا اتصال دوره کلاسیک به مدرن یا گره زدن دوران مدرن به معاصر. ما به دلیل عدم شناخت و عدم توانایی در بازار جهانی هنر جایگاهی نداریم و هنوز درگیر تفکرات محض سنتی یا مدرن‌زده تو خالی هستیم. این تضادهای شدید برای هنرمند ایرانی قابل هضم نیست، مگر به تفکر و بینش عمیقی دست پیدا کند و جایگاه خود را در هستی و تاریخ پیدا کند.

احمدمیرزا گفت: مساله بعدی نظارت دستگاهی قوی بر اساس حضور منتقدان بی‌غرض است؛ یعنی افرادی که بتوانند بدون هیچ مماشاتی متخلفین و متقلبین یا شیادان را توبیخ کرده و اجازه ترویج ابتذال را به هیچ احدی الناسی ندهند.

احمد میرزا که پیش از این نمایشگاه‌های انفرادی در گالری فرهنگسرای بانو(۱۳۸۳)، گالری ماه (۱۳۹۱)،گالری شکوه (۱۳۹۸) و همچنین در گالری اولا اسپانیا (۱۳۸۴)، موزه هنرهای مدرن مالاگا ( ۱۳۸۸) و گالری امیگو اسپانیا (۱۳۹۲) برپا کرده، پیش‌بینی می‌کند در نمایشگاه جدیدش با توجه به مقدمات کار حدود ۲۰ اثر را که همگی مربوط به دو سال گذشته هستند را روی دیوار ببرد. ابعاد این آثار در قطع‌های متفاوتی است.

افتتاحیه این نمایشگاه جمعه (۲۲اسفندماه) از ساعت ۳ تا ۸ شب برگزار می‌شود و نمایشگاه در روزهای بعد از گشایش از ۱۱تا ۸ شب به مدت یک هفته میزبان علاقه‌مندان است.

کافه گالری راوی هنر در اقدسیه خیابان موحد دانش خیابان فیروزبخش، خیابان باستان بعد از تقاطع اول پلاک ۹ واقع شده است.