نقاش خالق مناظری در زیر نور آفتاب درخشان

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، «خواکین سورولا» (سورویا)؛ نقاش اسپانیایی، اغلب تابستان‌ها را به همراه خانواده‌اش در شهر «بیاریتز» واقع در فرانسه که ۳۵ کیلومتر با مرز اسپانیا فاصله داشت سپری می‌کرد. «سورولا» به عنوان استاد ثبت لحظات شناخته می‌شود؛ برای مثال در نقاشی «ثبت کردن لحظه»، این نقاش دخترش «ماریا» را حین آماده کردن دوربین به تصویر می‌کشد.

دوربینی که در این تابلوی نقاشی دیده می‌شود احتمالا کوچک‌ترین دوربین عکاسی قابل حمل آن دوره بوده است.

عنوان این نقاشی، یعنی «ثبت کردن لحظه» به دو ویژگی کیفیت عکس‌گونه و تکنیک شبیه به طراحی‌کردن که «سورولا» برای خلق این تابلوی نقاشی از آن‌ها استفاده کرده است، اشاره دارد.

«ثبت کردن لحظه» اثر خواکین سورولا

کاملا مشهود است که هنرمند چطور تحت تاثیر نقاشان امپرسیونیست فرانسوی قرار گرفته است. او در پاریس جایی که نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش با استقبال خوب منتقدان مواجه شده بود با این نقاشان ارتباط برقرار کرد.

«سورولا» برای خلق تابلوهای نقاشی‌ در ساحل شهرت پیدا کرد. او این تابلوها را مدام نقاشی می‌کرد و توانایی بالایی هم در به تصویر کشیدن آفتاب درخشان مدیترانه‌ای داشت.

اثر خواکین سورولا

«بیاریتز» زمانی شهری با حدود چند صد ساکن بود. «ویکتور هوگو» در سال ۱۸۴۳ از این شهر به عنوان یک مکان دلربا و زیبا یاد کرده بود.

در طول زمان این شهر به مکان محبوب برای افراد سلطنتی و مردم عادی تبدیل شد. این شهر یک مکان محبوب برای «چارلی چاپلین»، «پابلو پیکاسو»، «وینستون چرچیل» و البته خود «خواکین سورولا» بود.

در سال ۱۹۰۹، «سورولا» نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش در ایالات متحده آمریکا را برگزار کرد که به یک نمایشگاه موفق تبدیل شد. تحسین منتقدان باعث شد «سورولا» در سال ۱۹۰۹ تابلو نقاشی از «ویلیام هووارد تفت» رئیس جمهور وقت آمریکا خلق کند.

«سورولا» با بازگشت به اسپانیا خانه‌ای ساحلی در «والنسیا» خرید و باقی عمرش را به خلق تابلوهای موردعلاقه‌اش از ساحل نزدیک خانه‌اش صرف کرد. در تابلوهای نقاشی او تضاد واضح بین نور و سایه، رنگ‌های درخشان و ضربات قوی قلمو به چشم می‌خورد.

تابلو نقاشی «ثبت کردن لحظه» یکی از آثار موزه «سورولا» واقع در مادرید است.

موزه سورویا که با نام موزه سورولا نیز شناخته می‌شود، در خانه سابق این نقاش اسپانیایی برقرار است. این موزه پس از مرگ وی توسط همسرش راه‌اندازی شد. بعضی از اتاق‌های خانه به همان شکل و ترکیب گذشته حفظ شده‌ و در معرض بازدید قرار گرفته‌اند. از دیگر اتاق‌ها نیز به‌عنوان محل نمایش آثار سورویا و دخترش النا استفاده می‌شود.