به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، روزنامه «خراسان» روز شنبه چهارم بهمن ماه به مناسبت ۹۱ سالگی استاد فرشچیان؛ نقاش و نگارگر برجسته ایرانی، گفتگویی را که با لوریس چکناواریان؛ آهنگساز و رهبر ارکستر انجام داده است منتشر کرد.
چکناواریان چندسالی است که علاوه بر فعالیت در حوزه موسیقی، نقاشی هم میکند و چهار سال پیش، یک نمایشگاه نقاشی به نام «موسیقی روی بوم» برگزار کرد. او سازنده «سمفونی عاشورا» هم هست؛ یک سمفونی تأثیرگذار و به یاد ماندنی.
در ادامه، درباره علاقه چکناواریان به آثار استاد فرشچیان، خالق تابلوی ماندگار «عصر عاشورا» و تاثیرپذیری چکناواریان از آثار متعدد و برجسته او بیشتر خواهید خواند.
لوریس چکناواریان برخی آثار استاد فرشچیان را در مشهد و برخی دیگر را در تهران دیده است. او درباره ویژگیهای آثار فرشچیان میگوید: «من همه تابلوهای استاد فرشچیان را دوست دارم و خیلی خیلی تحتتاثیر آن نقاشیها قرار گرفتم. آثار او الهامبخش است. او هنرمند بزرگی است و بارها روی سبک جدیدی نقاشی کرده است. کار فرشچیان فوقالعاده و کارش جاودانه است.»
این آهنگساز، همه هنرها را خواهر و برادر میداند و در ادامه میگوید: «همه هنرها به هم ارتباط دارند. به همین خاطر، من، هم نقاشی میکنم، هم شعر میگویم؛ اما در اصل آهنگساز هستم. این کارها را هم انجام میدهم چون مهم است و آدم باید با هنرهای دیگر هم آشنا شود چون همه هنرها با هم از یک خانواده هستند.»
آهنگساز اپرای رستم و سهراب از ۱۰ سال پیش شروع به نقاشی کرده است. او درباره سبک خود در نقاشی میگوید: «من در نقاشی سبکی ندارم، در واقع سبکی را دنبال نمیکنم و آن چیزی را که حسم میگوید، به روی بوم میآورم. حال اینکه چه سبکی است، خدا میداند. من علاقه زیادی به نقاشی داشتم و همه نقاشیها را جمع میکردم. از نقاشی و رنگآمیزی یاد میگرفتم که چطور میشود آنها را به ارکستراسیون و موسیقی تبدیل کنم. تا اینکه به این فکر رسیدم که خودم، آن حس موسیقی را که دارم، روی بوم تبدیل به رنگ کنم ولی باز هم میگویم که من نقاش نیستم. فیالبداهه کار میکنم و ممکن است بعضی آن را دوست داشته باشند یا نداشته باشند. چیزی است که از قلبم انجام میدهم و روی علم و دانش نیست. نقاشیهای من بر پایه احساسم است. من در نقاشی از ادبیات، نقاشی، مجسمهها و هر هنری الهام میگیرم. نویسندهها هم از موسیقی الهام میگیرند. مطمئنم اگر با استاد فرشچیان صحبت کنید، ایشان هم موسیقی گوش میکنند. من ارادت زیادی به ایشان دارم و همیشه تحتتأثیر رنگآمیزی و فرم ایشان در نقاشی قرار میگیرم.»
این آهنگساز درباره ویروس کرونا و محدودیتهایی که به واسطه آن به وجود آمده است، میگوید: «من چون تنها زندگی میکنم، برایم خیلی فرق نکرده است؛ همیشه زندانیِ خانه بودهام. «بزینسمن» نیستم، کار اداری ندارم و حقوقبگیر جایی نیستم. حتی قبل از کرونا، پیش آمده بود که ماهها بیرون نرفته باشم. تنها تاثیرش این بوده است که آزادی را از من گرفته و هر وقت اراده کنم، نمیتوانم بیرون بروم.»