عنادی: همین بودن در زندگی کافیست / در دوران کرونا فرزند زمانه خودت باش را بیشتر احساس کردم

به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از مهر، جمعه ۲۶ دی‌ماه افتتاحیه نمایشگاه نقاشی و حجم پروانه عنادی با عنوان «در جستجوی معنا» در گالری هفت ثمر برپا شد. این نمایشگاه تا امروز چهارشنبه اول بهمن ماه میزبان علاقمندان بوده‌است. نمایشگاه «در جستجوی معنا» شامل بیست اثر است که ۱۵ اثر آن نقاشی و دیجیتال آرت و پنج اثرش حجمی است. تمامی آثار نمایشگاه هم فضای مدرنی دارند و از فضا و هنر سنتی دور هستند.

پروانه عنادی درباره چگونگی شکل‌گیری ایده برپایی این نمایشگاه گفت: این مجموعه مربوط به یکسال اخیر است و در طول این یکسال تهیه و آماده شده است ولی چون اولین نمایشگاه انفرادی من است می‌توانم بگویم به نوعی حاصل و نتیجه عمر هنری من در ۱۰-۱۱ سال اخیر است. البته قرار بود نمایشگاه زودتر از این زمان برگزار شود ولی به خاطر کرونا چندین بار عقب افتاد تا اینکه در این فرصت امکان برپایی آن فراهم شد.

وی افزود: من ایده برگزاری نمایشگاهی با مضمون و ایده «معنا» را از خیلی قبل در ذهنم داشتم ولی هم‌زمان با شیوع کرونا و از مهر و آبان پارسال مصمم‌تر شدم تا نمایشگاه را برپا کنم چون فکر کردم در این دوران کرونایی که همه ما درگیر افسردگی و بی معنایی هستیم کارهای من خیلی با این فضا مرتبط است، در واقع این دوران کرونایی خیلی به نمایشگاه من شکل داد و کارهایم معنی بیشتری گرفت به بیان دیگر فرزند زمانه خودت باش را بیشتر احساس کردم.

عنادی ادامه داد: به عقیده من افسردگی و حال بد من و خیلی‌های دیگر باعث شد که ما به چیزهای ساده‌تری که همیشه داشتیم و الان نداریم بیشتر فکر کنیم و به این نتیجه برسیم که با یکسری چیزهای خیلی عادی و ساده می‌توانیم برای خودمان و زندگی‌مان معنی و دلیلی برای زندگی کردن پیدا کنیم. به عبارتی من فکر می‌کنم برای زندگی کردن و معنی دادن به آن لازم نیست دنبال چیز عجیب و غریبی باشیم و همین که زنده‌ایم و هستیم خودش خیلی چیز بزرگی است. به عقیده من همین «بودن» در زندگی کافیه و لازم نیست کار خاص و عجیب غریبی بکنیم. در همه کارها هم تلاش کردم این موضوع را نشان دهم.

این هنرمند و نقاش اضافه کرد: در چند اثر این نمایشگاه، آثاری با عنوان «مهاجرت» و یا تصویر چمدان می‌بینید که من خواستم با این نقاشی‌ها فضای ناکامی حاکم در جامعه را نشان دهم، همین که در همین دوران خیلی‌ها به رفتن و مهاجرت فکر می‌کنند؛ اگرچه از نظر من سفر و مهاجرت یعنی دل کندن از یک موقعیت، حالا این موقعیت می‌تواند وطن باشد یا یک مدل و نگرش فکری و ذهنی. بنابراین وقتی نگاهمان به مهاجرت اینگونه باشد می‌بینیم که سراسر زندگی سرشار از مهاجرت و سفر است چون دائم از یک موقعیت و بستر به سمت موقعیت دیگری می‌رویم و وقتی از آن موقعیت دور می‌شویم نگاهمان پرمغزتر می‌شود و بهتر می‌توانیم زندگی را ببینیم و زیست غنی‌تری خواهیم داشت. چون اغلب آدم‌ها «اینرسی» دارند یعنی دوست دارند در موقعیتی که هستند بمانند ولی وقتی دل بکنی و بروی متوجه می‌شویم که این یکجا ماندن چقدر مانع ما بوده و رفتن و راهی شدن چقدر معنی رشد دارد.

عنادی در پایان اشاره کرد: من از میان مدل‌های فکری مختلف خیلی به تفکر اگزیستانس علاقمندم و سعی می‌کنم بر اساس آن زندگی کنم. در کتاب «در جستجوی معنا» نوشته ویکتور فرانکل هم نویسنده اشاره می‌کند که برای ادامه دادن و دوام آوردن زندگی باید یک معنایی داشته باشیم. پنداشت من هم از این کتاب این بود که ما حتی از هیچ و پوچ هم برای خودمان معنا بسازیم. من سعی کردم با ایجاد تضاد، میان چیزی که دیده می‌شود با چیزی که از آن برداشت می‌شود حرفم را بزنم مثلاً ممکن است در یکی از تابلوها شما بار اول فقط یک لکه قهوه ببینید ولی اگر در همان لکه دنبال چیز بیشتری باشید فرم دیگری پیدا می‌کنید که معنا و هویت دارد و در کل همه تلاش من در این نمایشگاه این بود که این نوع نگاه را معرفی کنم؛ به نوعی این نمایشگاه حاصل زیست شخصی من است چون به من ثابت شده در زندگی هیچکس جز خودمان نمی‌تواند در ساخت معنا به ما کمک کند و به دادمان برسد. آثار من به مخاطب می‌گوید: شمایی که داری این تصویر را پوچ و بیهوده می‌بینی با کسری از ثانیه می‌توانی آن را طور دیگری ببینی و کل زندگی همین است. همین که هستی زیباست.