نورمن راکوِل، تصویرگرِ زندگی روزمره آمریکایی

نورمن راکول در کارگاهش

"نورمن پرسیوال راکوِل" Norman Perceval Rockwell نقاش و تصویرگر معاصر آمریکایی بود. آثارش دارای گرایشی مردم‌پسند بودند. راکول در آمریکا بیشتر به‌خاطر تصویرگری جلد مجله ساتردی ایونینگ پست شناخته می‌شد. نقاشی‌های او بیش از چهار دهه روی جلد این مجله را به خود اختصاص داده بود.

راکول در سن ۱۴ سالگی از دبیرستان به یک مدرسه هنری رفت. پس از آن به آکادمی بین‌المللی طراحی و سرانجام انجمن دانشجویان هنر پیوست. نخستین کارهای او برای مجله‌های سنت نیکولاس، انتشارات پیشاهنگان آمریکا (ناشر مجله بویز لایف) و دیگر ناشران ویژه نوجوانان بود.

جلد مجله Popular Science / اکتبر 1920

راکول در سال ۱۹۱۳ در سن نوزده سالگی به سردبیری مجله بویز لایف (Boys' Life) که توسط انتشارات پیشاهنگان آمریکا منتشر می‌شد، رسید و به مدت سه سال در این سمت باقی‌ماند. او همکاری با مجله ساتردی ایونینگ پست را از سال ۱۹۱۶ آغاز کرد. راکول در طول سال‌های فعالیت‌اش برای بیش از ۴۰ کتاب عامه‌پسند مانند تام سایر و هاکلبری فین تصویرگری کرد.

او بیش از ۴۰۰۰ اثر آفرید که از مشهورترین آنها می‌توان به مجموعهٔ ویلی گیلیز (Willie Gillis)، رُزی د ریوتر (Rosie the Riveter)، سی‌ینگ گریس (Saying Grace) و مجموعهٔ آزادی‌های چهارگانه (Four Freedoms) اشاره کرد. بیشتر آثار او یا در آتش‌سوزی از بین رفتند یا در مجموعه‌های ثابت قرار دارند.

آزادی از فقر/ 1943/ رنگ و روغن/ موزه نورمن راکول ماساچوست

آزادی از فقر، سومین نقاشی رنگ روغن از مجموعه "آزادی‌های چهارگانه" اثر راکول است. این نقاشی از سخنرانی وضعیت کشور آمریکا که در ۶ ژانویه ۱۹۴۱ توسط فرانکلین روزولت در برابر کنگره ایالات متحده آمریکا ایراد شد و به سخنرانی آزادی‌های چهارگانه شناخته می‌شود الهام گرفته‌است.

این نقاشی بر روی جلد شماره ۶ مارس ۱۹۴۳ مجله "ستردی ایونینگ" پُست منتشر شد. همه افرادی که در نقاشی دیده می‌شوند از اقوام و دوستان راکول در آرلینگتون ورمانت هستند. راکول از همه آن‌ها به صورت جداگانه عکس‌برداری کرد و از این عکس‌ها برای پدید آوردن اثرش بهره برد. این اثر، گروهی از افراد را ترسیم کرده که برای خوردن ناهار روز تعطیل دور میز ناهارخوری گردآمده‌اند. استفاده راکول از رسوم روز شکرگزاری در اثر، باعث شده تا اثر به‌طور جداگانه به نمادی از تعطیلی روز شکرگزاری و گرد هم آمدن همه اعضای خانواده، تبدیل شود. نشریه پُست این نقاشی را با همراهی جستاری از کارلوس بلوسان منتشر کرد. جستار بلوسان به نمایندگی از کسانی که به جای دشواری‌های سیاسی-اجتماعی خارجی، متحمل سختی‌های اقتصادی-اجتماعی داخلی می‌شدند سخن می‌گفت و همین مسئله او را برجسته کرد.

اگرچه این تصویر در ایالات متحده آمریکا محبوب بود و چنین ماند در اروپا که گرفتار جنگ جهانی دوم بود و روزگار سختی را می‌گذراند باعث اعتراضاتی شد. از دید هنری، این اثر نمونه تحسین‌شده‌ای از غلبه بر چالش استفاده از رنگ سفید روی رنگ سفید است و یکی از پرآوازه‌ترین آثار راکول به حساب می‌آید.

تعدادی از آثار این هنرمند را در گالری ببینید.