یادبود یوهانس ورمیر در دلفت، هلند
"یوهانس ورمیر" Johannes Vermeer از معروفترین نقاشان هلندی دورهٔ باروک است. او از پایهگذاران دوران طلایی هنر هلند در قرن هفدهم میلادی میباشد.
دربارهٔ زندگی "ورمیر" اطلاعات زیادی وجود ندارد. امروز سیصد و هشتاد و نه سال از سالروز ولادت او می گذرد. وی پسر یک فروشنده بود و با زنی ازدواج کرد که از خانواده ثروتمندتری برخوردار بود. این موضوع با توجه به شرایط اجتماعی و دینی قرن هفدهم تا حدودی تعجبانگیز می نمود، به علاوه "ورمیر" پروتستان بود در حالی که همسرش کاتولیک بود. مادر همسرِ "ورمیر" از او حمایت مالی می کرد.
نمایی از دلفت پس از انفجار/ 1654 میلادی/ رنگ و روغن روی چوب بلوط/ نگارخانه ملی لندن
"ورمیر" در دوران نسبتاً کوتاه زندگیاش به شهرت زیادی دست نیافت و معروفیت او تنها به شهر دِلف و اطراف آن محدود بود. او تا پایان زندگیاش بیش از ۴۵ تابلو نکشید و احتمالاً به همین علت بود که وضع مالی خوبی نداشت. وی پس از مرگ، خانواده اش را با قرض های سنگینی ترک کرد.
امروزه ۳۴ تابلوی نقاشی از "ورمیر" شناسایی شدهاست. آثار او اکثراً صحنههایی از زندگیِ خانگی و روزمره را نشان میدهند. "دختری با گوشواره مروارید"، "زن شیردوش"، "چشمانداز دلفت"، "دختری با فلوت"، "سرباز و دختر خندان"، "دختر جوان با جام می"، "زنی با یک ترازو"، "پرتره بانوی جوان" و "هنر نقاشی" از تابلوهای معروف او میباشند.
تکنیکِ نقاشیِ "ورمیر" تقریباً به صورت واقع گرایانه به جزئیات توجه داشته و با توجه به این نکنه که این هنرمند آموزش رسمی نداشته است مدتهاست که مورد بحث و بررسی است.
دختر شیرفروش/ 1658 میلادی/ رنگ و روغن روی بوم/ موزه ملی آمستردام
یکی از ویژگی های آثار وی، انتخاب رنگدانه های خاص بود. او ازنوعی اولترا مارین بسیار گران قیمت و رنگ های گیاهی استفاده می کرد.
در سال 2001 "دیوید هاکنی" هنرمند انگلیسی، کتاب "دانش مخفی" را منتشر کرد. وی در این کتاب به کشف مجدد تکنیک های از یادرفته ی استادان قدیمی نقاشی می پردازد. "هاکنی" در این کتاب استدلال کرد که "ورمیر" از نور خاصی برای دست یابی به موقعیت موضوعاتش استفاده می کرده است و احتمالا به کمک آینه های منحنی و لوسیدا دوربین (یا اتاق روشن به فرانسوی:camera lucida نوعی ابزار طراحی بود که در سال ۱۸۰۷ توسط ویلیام "هاید والستن" انگلیسی اختراع شد) نقاشی می کرده است.
این نظریه به نام نظریه هاکنی- فالکو به شهرت رسید و به نام هاکنی و چارلز ام فلکو، دیگر طرفدار این نظریه نامگذاری شد.
تعدادی از آثار این هنرمند را در گالری ببینید.