سهراب در سن 14 سالگی نواختن دوتار را از پدرش فرا گرفت، همچنین رضا زرگر معروف به دایی از دیگر اساتید او بشمار میآید.
سبک خوانندگی او و حالات و ایقاعات صوتی هنجره گیرای او ویژگی خاص خود را داشت و اثرگذاری، تُن و آهنگپردازی صدای او نیز بیمانند بود.
حاج سهراب محمدی حدود 45 سرود انقلابی سروده و خود آنرا در رادیو و تلوزیون اجرا کرده است و مدت هشت سال دوران جنگ تحمیلی تقریباً تنها خواننده بخش کردی رادیو مشهد بود و همچنان با آن رادیو و رادیوی بجنورد همکاری داشت.
وی چند مقام و آهنگ کُرمانجی از جمله آهنگهای "نار له لی" و "دَنه نار" و "ذُلیخان و مدخان" را میدانست که هیچ بخشی درتمام خراسان آن را نمیداند.
خودبند شعرکُرمانجی، خواننده مقامهای موسیقی کُرمانجی، نوازنده دوتار، نقال، روایتگر و داستانگوی داستان عاشیقی به نام ذلیخان که خود آن را تالیف کرده بود.
اولین سرود انقلابی که خود شعر آن را سروده و آهنگگذاری کرده و خواننده آن بود را به نام "شهید جان روح تْه شاد" در رادیو مشهد بخش کُرمانجی اجرا کرد که تا یک دهه گل سرسبد سرودهای رادیو بود.
بیشک «گنجینه فرهنگها و معرفتها» یکی از ارزندهترین شخصیتهای فرهنگیهنری خود را از دست داد و با گذر زمان، نقشآفرینی ایشان در دوره زندگانیاش بیشتر جلوه خواهد کرد.
حوزه هنری خراسان شمالی ضایعه درگذشت بخشی سهراب محمدی را به خانواده و وابستگان آن مرحوم تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال آرامش ابدی این پیر حکمتپیشه را خواستار است.