به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایرنا، رافائل سانتسیو معروف به رافائل نقاش و معمار سرشناس ایتالیایی دوره رنسانس بود که در سال ۱۵۲۰ میلادی در سن ۳۷ سالگی پس از ۸ روز تب درگذشت.
در حالی که چندین موزه در ایتالیا به مناسبت گرامیداشت پانصدمین سالروز فوت این هنرمند نمایشگاههایی را به پا کردهاند، تاریخدانان دانشگاه دولتی میلان بیکوکای ایتالیا از معمای مرگ وی گره گشودند. نتایج مطالعات این تیم فرضیات پیشین درباره ابتلای رافائل به بیماریهایی چون مالاریا، حصبه یا سفلیس را رد کرد و نشان داد حجامت باعث شده وضعیت این هنرمند که احتمالا به ذاتالریه مبتلا بوده روبه وخامت بگذارد.
پرترهای منتسب به رافائل سانتسیو
میکله آگوستو ریوا محقق تاریخ پزشکی دانشگاه میلان بیکوکا و از مولفان این پژوهش میگوید: از آنجایی که رافائل بیماری روده نداشت، فرض را برآن گذاشتیم که به ذاتالریه مبتلا بوده اما اطمینان داریم حجامت باعث مرگ وی شده است. پزشکان در آن دوره از این تکنیک برای درمان بیماریهای مختلف استفاده میکردند اما عموما برای درمان بیماریهای ریوی تجویز نمیشد. رافائل ریشه و علائم ناخوشی خود را به درستی شرح نداده و احتمالا پزشک به اشتباه برای وی حجامت تجویز کرده است.
در این تحقیق که به تازگی در مجله انجمن پزشکان داخلی ایتالیا با عنوان Internal and Emergency Medicine منتشر شد، آمده است: در گزارشات ناقص آن زمان تنها تب به عنوان دلیل مرگ رافائل ذکر شده بود. به علاوه، شایعاتی وجود داشت که به احتمال ابتلای وی به بیماری سفلیس بهعنوان دلیل مرگ، دامن میزد.
محققان ایتالیایی شرح حالی که جورجیو واساری از دیگر نقاشان ایتالیایی دوره رنسانس در کتاب زندگی هنرمندان درباره تب شدید رافائل ارائه داده بود را با گزارشاتی که از نهفتگی یک تا دو هفتهای بیماری وی منتشر شده بود، مقایسه کردند و به اطلاعات جدیدی دست یافتند.
براساس اطلاعات ارائه شده در این منابع، رافائل به یک بیماری حاد با علائمی چون تب بالا و طولانی مبتلا بوده است که عامل اصلی مرگ وی نبود اما یک تا دو هفته طول کشید. این بیماری ظاهرا آنقدر شدید نبوده که این هنرمند را از انجام کارهایی چون تنظیم وصیتنامه باز دارد.