برپایی نمایشگاهی به یاد قربانیان مسلمان سربرنیتسا
به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری به نقل از ایسنا، این کشتار به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ، سردسته شبه نظامیان صرب ملی‌گرا و رادوان کاراجیچ، رهبر پیشین صرب‌های بوسنی (که بعدها قصاب بالکان لقب گرفت) در حالی انجام گرفت که در جریان جنگ، سربرنیتسا توسط سازمان ملل به عنوان منطقه امن شناخته شده بود.
ماجرا از این قرار بود که چند ماه پیش از پایان جنگ بوسنی، نیروهای صرب به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ با ورود به یک اردوگاه پناهندگان سازمان ملل متحد، بالغ بر ۸۰۰۰ تن از مردان و نوجوانان بوسنیایی را در جنگل‌های اطراف قتل عام و در گورهای جمعی دفن کردند.
صرب‌ها اجساد مسلمانان بوسنیایی را در آن زمان در گورهای دسته جمعی قرار دادند و اکنون پس از گذشت بیست و دو سال، سالانه پیکرهای جدیدی از قربانیان این حادثه شناسایی شده و به خاک سپرده می‌شوند.
در نهم جولای ۲۰۱۷ یعنی بیست و دومین سالگرد این رویداد نیز جنازه ۷۰ قربانی نسل‌کُشی سربرنیتسا در سارایوو و با حضور مقامات سیاسی، نظامی و فرهنگی بوسنی و هرزگوین، نمایندگان سیاسی کشورهای خارجی، خانواده‌های قربانیان و مردم سارایوو در مقابل ساختمان ریاست جمهوری تشییع شدند و در روز ۱۱ جولای در قبرستان پوتوچاری به خاک سپرده شدند.
اما در سال جاری اتفاق تازه‌ای رقم خورده است. عبدالله سکاکا شهردار مسلمان شهر سارایوو در بوسنی و هرزگوین، به الجزیره گفته است: امسال قصد داشتیم تا صدای مسلمانان سربرنیتسا به تمام جهان برسد و این صدا را از طریق تابلوهای نقاشی صفت زیتس، منتقل کردیم. ما فکر کردیم تمام تابلو های هنری که رنج و درد و سختی را از سراسر دنیا به تصویر کشیده اند باید در یک مکان جمع شوند.
سکاکا افزوده است: ما تصمیم گرفتیم این نمایشگاه را در کارخانه باتری‌سازی سابق که تمام جنایات صرب‌ها در آن به وقوع پیوسته و آوردن نامش هم ترس و وحشت را برمی‌انگیزد، برپا کنیم تا اینگونه جواب جنایت را با بزرگواری و جواب زشتی را با زیبایی داده باشیم.
شهردار سارایوو در پایان گفته است: ما مفتخریم که شهر سارایوو برپاکننده این رویداد است. ما ایمان داریم که هنر، عاطفه و احساس را با خود به همراه دارد و تاثیر بیشتری از کلمات بر روح ما باقی می‌گذارد.
صفت زیتس هنرمندی است که آثارش را در این نمایشگاه به نمایش گذاشته است. تابلوهای ارائه شده چهار مجموعه هستند: چهره‌ها، نان رحمت، آغوش و مهاجرت.
صفت زیتس گفته است نام نمایشگاه را «مهاجرت» نهاده است.
خلق نقاشی‌های صفت زیتس که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده‌اند ۲۰ سال زمان برده‌است.
این هنرمند درباره علت این نامگذاری به الجزیره گفته است: انسان در جریان جنگ دچار درد و رنج‌های زیادی می‌شود. زخم برمی‌دارد، کشته می‌شود و عزیزانش را از دست می‌دهد اما درد ترک اجباری وطن از همه سخت‌تر است.
او افزوده است: من دو بار در زندگی‌ام مجبور به مهاجرت اجباری شدم. دفعه اول وقتی بود که در جریان جنگ جهانی دوم صرب‌ها به روستای مادری‌ام حمله کردند. دفعه دوم نیز صرب‌ها به بوسنیایی‌ها در سال ۱۹۹۲ حمله کردند من و خانواده‌ام به ایتالیا گریختیم.
تابلوهای زیتس به بیش از ۲۵۰ عدد می‌رسد و او در بسیاری از گروه‌های هنری مهم اروپایی عضو است. او تا کنون ۷۰ نمایشگاه را به تنهایی در کشور خودش و نیز شهر‌های بزرگ جهان برپا کرده است. او که تاکنون در شهر‌های اروپایی و غیراروپایی آثارش را به نمایش گذاشته، در توضیح تابلوهایش از مردم بوسنی و ظلمی که به مسلمان‌ها شده سخن گفته است.
تعدادی از عکس‌های این نمایشگاه را می‌توانید در گالری مشاهده نمایید.
