آجرلو با تأکید بر شناسایی ظرفیتها و توانمندیهای ملی هر استان گفت: استانها بهصورت تخصصی متناسب به تواناییهای استانی خود فعالیت فرهنگی و هنری کنند و آمادگی خود را در اجرای آن اعلام کنند. بهعنوان مثال استان کردستان در دفنوازی قدرتمند است و حوزه هنری این استان را با دفنوازیاش میشناسند. پس هر استان باید برند هنری و فرهنگی خود را در سطح ملی تعیین و روی آن تلاش کند و خود را با آن توانایی معرفی کند. به این ترتیب هر استان میتواند به مرجعی در موضوعات و عرصههای گوناگونی فرهنگی و هنری کشور به صورت اختصاصی تبدیل شود.
آجرلو با تأکید بر کشف ظرفیتهای هر استان در برندسازی خود گفت: هر استان باید برای برندسازی استان خود جذب بودجه داشته باشد و منابع لازم خود را تأمین کند. این کار باید علاوه بر کمکهایی باشد که از ستاد مرکزی حوزه هنری میگیرد.
آجرلو برای بیان بهتر و واضحتر از برندسازی و اهمیت وجود آن برای مراکز استانی حوزه هنری، مباحثی از جمله مفهومشناسی برندینگ، فرآیند برندسازی، دلایل برندسازی، مشتریان و مخاطبان کمهزینه و دبیرخانه هنری ایران آینده را بیان کرد و گفت: برندینگ به زبان ساده این است که شما قرار است «ذهنیت» مردم را نسبت به محصول با برندتان به شکل خاصی دربیاورید، خاص شوید و بنا به دلایلی افرادی، خاص یا عام، به سمت شما بیایند.