پرسه در "کوچه" با آثاری از ایمان صفایی
به گزارش سایت مرکز تجسمی به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین، گالری شیرین از تاریخ 10 تیرماه تا 3 مردادماه میزبان نمایشگاهی از آثار متفاوت و متنوع ایمان صفایی با عنوان «کوچه» بود. این نمایشگاه در ادامه کاوش‌هایی است که هنرمند در گفتمان زبان، در زمینه شعر، چیستان‌ها، متل‌ها، فحش‌ها، لاطائلات، عبارات و ضرب‌المثل‌ها انجام داده است تا از بستری واحد برای رسیدن این بخش‌های مختلف زبانی به هدفی مشترک در فرم، انتزاع و فرهنگ استفاده کند.
صفایی درباره چگونگی شکل گیری ایده خلق این آثار گفت: ایده «کوچه» با کارهای قبلی من مشترک بوده است. «کوچه» عنوان نمایشگاه است و نام مجموعه‌ها نیست و شامل کارهایی است که چهار سال اخیر تولید کردم. دلیل انتخاب نام کوچه هم برگرفته از کتاب احمد شاملو است و اینکه این مکان محل تردد همه آدم‌هاست برایم جالب بود.»
او افزود: «تقریبا چهار پروژه است که همه یک دست نیستند و کارهایی که در دو سال گذشته انجام داده‌ام کمی مسیرشان نسبت به سایر کارها تغییر کرده است.»
صفایی در مورد موضوع نمایشگاه که در ادامه روند آثار گذشته‌اش درباره زبان و فرهنگ عامیانه است، توضیح داد: «در این نمایشگاه نیز همان سبک آثار حضور دارند که مقداری انتزاعی‌تر شدند و مثل‌ها، فحش‌ها، اشعار را شامل می‌شوند و در کل باید گفت که بیشتر شامل ادبیات عامیانه می‌شوند نه ادبیات کلاسیک.»
صفایی ادامه داد: «معتقدم که زبان هویت جامعه را مشخص می‌کند و هر جامعه‌ای به زبانش شناخته می‌شود و فرهنگ را درست می‌کند، در ایران زبان نقش خیلی مهمی دارد و ادبیاتش بسیار در هنر تاثیرگذار بوده است. در این سال‌ها با معضل ادبیات معاصر مواجه هستیم، خیلی کار بیرون می‌آید که مردم از آن سر در نمی‌آورند و با آن ارتباط برقرار نمی‌کنند، حتی قشر روشنفکر هم آن را درک نمی‌کنند. دلیل‌اش این است که مدام در حال ترجمه هستیم و می‌خواهیم خود را با ادبیات غرب همسان کنیم در حالیکه ادبیات غنی داریم. زبان و اهمیت شناخت آن دغدغه اساسی من است و ضرب‌المثل‌ها، بازی‌ها برایم مهم هستند و این‌ها هستند که مهم و واقعی‌اند.»
صفایی در خصوص ابهامی که در آثار به چشم می‌خورد، توضیح داد: «در بیرون گالری نوشته شده: «نمی‌توانی بخوانی، نخوانش»، داستان‌های انگلیسی و قالب روزنامه‌ها و ... که وارد فرهنگ ما شده است، نشانگر این است که ما داریم گذشته خود را فراموش می‌کنیم. انسان 200 سال گذشته با این آثار ارتباط برقرار می‌کرد و می‌توانست با تمرکز این متن‌ها را بخواند. زندگی‌های الان آنقدر فست فودی شده که می‌خواهیم سریع یک چیزی را بخوانیم و استفاده کنیم و تمام شود، من بر بازگشت به گذشته فرهنگی‌مان تاکید دارم.»
او در مورد چنینشی که در نمایشگاه ایجاد کرده است، گفت: «در «کوچه» سعی کردم مخاطب با اتفاقات مختلف روبه رو شود و تمامی اتفاقات زندگی خودم را بدون سانسور به نمایش گذاشتم، کوچه مکانی بود که آدم‌ها باهم راه می‌رفتند و معاشرت می‌کردند که الان دیگر اثری از آن نیست و سعی کردم آن را یادآوری کنم، ما داریم خودمان را با چیزی تطبیق می‌دهیم که خیلی برای ما نیست و با ما جور نشده است. این یادآوری برای من خیلی اهمیت دارد.»
