ژرژ براک طی مدت کوتاهی که به سبک «فوو» نقاشی میکند، در مقایسه با دیگر نمایندگان این نهضت هنری، از رنگهای نسبتا ملایم و ساده استفاده میکند. به علاوه در همین دوره است که براک تابلوی «خانههای استاک» خلق میکند. در رنگآمیزی و کمپوزیسیون هندسی عناصر این تابلو گرایش براک به سوی کوبیسم و همچنین تأثیر «سزان» بر وی به وضوح دیده میشود. او نیز دقیقا مثل پیکاسو در مرحله اول، کار خود را تنها به استفاده از کاغذهای به هم چسبیده بر روی بوم نقاشی و یا مقواهای رنگی محدود کرده بود، ولی هنگامی که پی برد امکان فعالیت در زمینه این تکنیک تا بینهایت ادامه دارد استفاده از انواع گوناگون مواد مانند چوب، پارچه، ماسه مخلوط با رنگها و... را در نقاشیهای خود آغاز میکند. بدین ترتیب کمپوزیسیون نقاشی های وی بلافاصله غنای فراوانی پیدا میکند. بهعلاوه رنگی که برای رنگآمیزی این آثار مورد استفاده قرار میگیرد تأثیر کمپوزیسیون آنها را عمق بیشتری میبخشد. نباید از نظر دور داشت که اولین تجربیات «براک» از نقاشی - آنچه که وی در شرکت پدر آموخت - در اینجا نمود پیدا میکند، چراکه در تکنیک کلاژ جلوههایی از هنرهای دستی نیز وجود دارد.
خانه های استاک / 1908
پرتقالی / 1911
طبیعت بیجان با کارتهای بازی / 1913