صبح زود یکشنبه/1930/رنگ و روغن روی بوم/ موزه ویتنی آمریکا
"ادوارد هاپر" (Edward Hopper)، یک نقاش و چاپگر واقعگرای آمریکایی بود. او تأثیرات بسیاری بر نقاشان پاپ و واقعگرای دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ گذاشت. نشاندادن حس تنهایی، دورافتادگی و بیگانگی بین آدمها و طبیعت از شاخصههای کارهای ادوارد هاپر است. سایه وروشن فضا، زاویههای بالا با سقفهای مشخص و معماری خانههای رو به دری، پنجرههای بزرگ و عریض، سرهای فروافتاده، سوژههای پشت به بیننده و کشتزارهای پهناور و خالی… اینها بعضی از المانهای این نقاش عاشق سفر و دوستدار سینما و تنهاست که کشیده شدهاند؛ تصاویر بیحرکت و متفاوت با آمریکای پرچنبوجوش و پرازدحام… آدمهایی که در سالن سینما، اتاق کار، کنار دریا و در کافه و هتل تنهایند و به هم نگاه نمیکنند. زنهای نقاشیهایش بیشتر شبیه به هماند، شاید به این دلیل که همسرش اجازه نمیداد غیر از خودش از کسی دیگر پرتره بکشد. "هاپر" جایی درباره ایدههای نقاشیهایش گفته: اگر بتوانید چیزی را با کلمه بیان کنید، دیگر دلیلی برای کشیدناش وجود ندارد.
تعدادی از اثار این هنرمند را در گالری ببینید.