سید اکبر میرجعفری حدود سه دهه است که در حوزه شعر، نقد شعر، یادداشت مطبوعاتی، داستان نویسی و خاطره نگاری حضوری فعال دارد. از وی علاوه بر شعرهای جدی که در چند مجموعه چاپ شده است، کتاب «بازار سیاه گیسو» در حوزه طنز نیز چاپ شده است. مجموعه دیگری نیز آماده چاپ دارد که به زودی منتشر خواهد شد. بخشهای زیادی از کتاب «ریختن نور روی شاخههای پایین» نیز که در قالب نثر است، حال و هوای طنز دارد. میرجعفری کارشناس و مولف کتابهای درسی است.
- پیشنهاد و توصیه شما به عموم مردم در خصوص بیماری کرونا چیست؟
من هیچ پیشنهادی جز عمل به پیشنهادهای کسانی که در این زمینه متخصصاند ندارم. عقل حکم میکند که در هر زمینهای حرف متخصصان آن رشته را گوش کنیم و عمل کنیم. بنابراین نباید با بیاحتیاطی برای خود، خانواده و جامعه پزشکی دردسر درست کنیم. به قول معروف پسر خوبی باشیم دختر خوبی باشیم و صبر کنیم تا این دوران بگذرد.
- چگونه در چنین شرایطی میتوان هم احتیاط کرد و مراقبت ویژه داشت و هم امیدوار بود؟
چرا امیدوار نباشیم؟ امید جوهر زندگی است. اصلا همین که احتیاط میکنیم یعنی امیدواریم. اگر امید نباشد احتیاط به چه کاری میآید؟ حتماً این روزگار میرود و روزهای بهتری میآید. بشر بیماریهای مهلکتر از این را از سر گذرانده و به حیاتش ادامه داده است. به قول جوانان کرونا که عددی نیست. ما گنده تر از این را هم شکست دادهایم!
- پیشنهادهای شما برای ایام خانهنشینی و قرنطینه چیست؟
اگر هیچ برنامهای برای کتاب خواندن ندارید، همین الان از جایتان بلند شوید و بروید سر قفسه کتابهای خود. حتما کلی کتاب نخوانده دارید. راستی برای چه پولتان را خرج این کتابها کردهاید؟ خب بردارید و بخوانید. به جز آن، چقدر موسیقی دانلود شده در موبایل خود دارید که حتی یک بار گوش ندادهاید. همانها را لابلای مطالعه خود گوش کنید. فیلم و سریال خوب هم کم ندارید. الان روز مباداست. تماشا کنید.
- چه کتابهایی را برای مطالعه در ایام خانه نشینی پیشنهاد میکنید؟
عرض کردم اگر برنامه مطالعاتی ندارید، رمان که میتوانید بخوانید. این همه نویسنده روسی، آمریکای لاتینی ، فرانسوی و ایتالیایی داریم. سراغ هرکدام که بروید ضرر نکردهاید. آثار طنز ایرانی و خارجی هم کم نیستند. از کیومرث صابری و زرویی نصرآباد بگیرید تا ناصر فیض و عباس احمدی و صابر قدیمی و مهدینژاد و ... . همه اینها آثار خواندنی دارند. البته طنزهای گذشتگان ما هم خواندنی است؛ اگر به ادبیات گذشته ما علاقه دارید.
اصلا چرا آثار بزرگان ادب فارسی را نمیخوانید؟ نظامی، عطار، سعدی، جامی و... آثار دلپذیری دارند. کافی است عادت کنید که با این آثار رفاقت کنید.
- به عنوان کلام پایانی اگر توصیه دیگری دارید بفرمایید.
مهربانی راز زندگی جمعی است. اکنون در شرایطی قرار داریم که بیش از هر زمان به مهربانی نیز داریم. باید دستگیر دیگران بود در این اوضاع.
دیگر اینکه
باور کنید هیچ چیزی به اندازه ادبیات نمیتواند ما را به زندگی امیدوار کند.
هر رمان تجربه یک زندگی است. هر شعر عصاره یک لحظه ناب از زیستن است.
اتفاقا این روزها اهمیت ادبیات بیشتر معلوم میشود.
با سپاس از شما
دفتر طنز حوزه هنری