نشست نمایش و نقد و بررسی فیلم «روزی روزگاری در آناتولی»

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان بوشهر، این نشست روز یکشنبه با حضور مژده غضنفری منتقد عرصه سینما و علاقه مندان به نقد فیلم برگزار شد. در ابتدا حاضران به همراه یکدیگر به تماشای فیلم نشستند و پس از آن به گفتگو راجع به اثر پرداختند.

یکی از حاضران در نقد فیلم گفت: « فیلم به فلسفه زندگی اشاره داشت و حس و حال شاعرانه فیلم بسیار اثرگذار بود.»

از دیگر منتقدان نشست در ادامه اظهار داشت: «چون فیلم در ترکیه پر شده بود، حس و حال آن به کشور ما بسیار نزدیک بود اما درک فیلم کمی سخت بود و باید حتما نظرات یک متخصص را راجع به آن شنید...»

مژده غضنفری گفت : «"فیلم روزی روزگاری در آناتولی"، شب هنگام و از پشت پنجره ای کدر شروع می شود و ما می دانیم که حقیقت پنهان است و در انتها نیز فیلم در روز و به پنجره ای ختم می شود و اکنون حقیقت آشکار شده است هرچند دکتر تصمیم گرفته است به دلیل مصلحت از حقیقیت چشم پوشی کند. دکتری که مدام از کالبدشکافی صحبت می کند و به دادستان اصرار دارد که برای کشف علت قتل همسرش باید کالبدشکافی را انجام میداده است، اکنون خودش در موقعیت فعلی با نگاه کردن به بچه ای که توپ فوتبال را شوت می کند؛ برای آینده بهتر او از بیان حقیقت پس از کالبدشکافی جلوگیری می کند و مصلحت را بر حقیقت ترجیح می دهد.»

وی ادامه داد: «قاتل مدام جای دفن مقتول را اشتباه می گوید تا اینکه در خانه کدخدا، آن دختر زیبا با چراغ وارد میشود و قاتل از دیدن آن همه زیبایی دگرگون می شود و در حالی که اشک میریزد همه چیز را اعتراف می کند.»

غضنفری افزود: «در سکانس بعدی صبح شده است، باران می بارد و همه به سمت جایی که مقتول دفن شده است می روند. کارگردانی، فیلمبرداری، شاعرانگی و رازآلودی فیلم مثال زدنی ست.»

این منتقد سینما در پایان عنوان کرد: «فیلمساز با فرم و با سینما پیشنهاد روشنفکرانه می دهد. اینکه گاهی برای جلوگیری از خونریزی های بیشتر و زندگی بهتر بچه ها، باید از حقایق چشم پوشی کرد و مصلحت را بر حقیقت ترجیج داد؛ هرچند لکه خون کتمان حقیقت و مقتولین بر صورت دکتر باقی می ماند.»