به گزارش روابط عمومی مرکز تجسمی حوزه هنری، مینا صدری محقق و پژوهشگر و نگارگر، با بیان اینکه نگارگری به عنوان نقاشی ایرانی هویت بصری ایران را تشکیل میدهد گفت: در همه ادوار مختلف این هنر، زنان نقش مهمی داشتند و آثار مهمی را تولید کردهاند.
وی با تاکید بر اینکه در گذشته تاثیر اتفاقات اجتماعی و رویدادهای تاریخی تاثیر کمی در نگارگری ایران داشته است گفت: یکی از ویژگیهای مهم نگارگری بعد از انقلاب اسلامی تحول گسترده در حوزه حضور زنان نگارگر و همچنین بازتاب رویدادهای اجتماعی در آثار نگارگران ایرانی هست. همچنین نگارگری انقلاب اسلامی از انقلاب اسلامی اثر گرفته است؛ و در آثار نگارگران تاثیر رویدادهای انقلاب را شاهد هستیم. البته این هنر هم ظرفیت بالایی در بازتاب وقایع و رویدادهای انقلاب اسلامی داشته تا جایی که در این دوره موضوعات حماسی و اجتماعی و ملی مورد توجه هنرمندان قرار گرفته که در ادوار گذشته کمتر به این موضوعات پرداخته میشد.
وی با اشاره به حضور چند برابری زنان بعد از انقلاب در عرصه نگارگری تصریح کرد: آمار هنرمندان زن در دورههای مختلف بسیار بسیار محدود بود، در حالی که بعد از انقلاب تنها در دورههای مختلف دوسالانه هنرهای تجسمی ما به حضور بیش از 200 نفری هنرمندان خانم در این رشته هنری رسیدهایم.
وی همچنین با بیان اینکه روایتگری ادبی و عرفانی در آثار نگارگری از موضوعات ثابت و تکرار شونده است اضافه کرد: یکی از خصوصیات مهم هنر نگارگری پیوستگی و تداوم تصویر و موضوع است که با وجود ایجاد مکاتب مختلف همچنان توانسته بنیانهای محکم خود را حفظ کند و نگاه ویژهای به عالم و هستی داشته باشد.
در ادامه این نشست پریسا شادقزوینی درخصوص مقام زن در هنر نقاشی و نگارگری سخنرانی کرد و با نمایش برخی از آثار به تبیین جایگاه زن در نگارگری ایرانی پرداخت.
قزوینی با اشاره به اینکه در دورههای مختلف هنر نگارگری تنوع بسیاری از صورتهای شایع حضور مقام زن را در آثار نقاشی شاهد هستیم تصریح کرد: در هنر نگارگری حرمت، مقام، پاکی و قداست زن بسیار مورد توجه بوده و در مقابل مباحث جنسیتی و شهوانی به مقام والای زن پرداخته است.
وی تاکید کرد: جامعهای که حرمت زنان را حفظ کند و نگه دارد میتواند به رشد و تعالی برسد.
وی همچنین با اشاره به داستانهای شاهنامه و اسطورهای گفت: زن در نقاشیهای اسطوره ای نماد زایش و تولید بوده است و هنرمندان در آثارشان با نگاه جنسیتی با زن برخورد نکردهاند. در آثار هنری به مقام شامخ و والای زن بسیار پرداخته شده است. زن همچنین در هنر نگارگری به عنوان نماد و مظهر عشق و جلوه بزمی و شادابی و مظهر موجودات فرازمینی و ایثار، حماسه، ظلمستیزی و حضور اجتماعی دیده میشود.
همچنین راضیه یاسینی در این نشست به بررسی سیمای قدسی بانوان آسمانی در نقاشی مسیحی و نگارگری اسلامی پرداخت.